Excusabilis, & hoc excusábile, pen. corr. vt, Crimen excusabile. Ouid.That may be excused.Pars delicti excusabilis.Ouid.
Lewis and Short: Latin dictionary
excūsābĭlis (excuss-), e, adj. [excuso], that may be excused, excusable (very rare; not in Cic.): delicti pars, Ov. P. 1, 7, 41.—Comp.: error, Val. Max. 8, 11, 4.— Adv.: excūsābĭlĭter, excusably, Alcim. Avit. Homil. Fragm. 2.—Comp.: excusabilius peccat, Aug. Trin. 17, 15 fin.