Excogitátio, ônis, f. g. Verbale. Cic.An inuention or deuise.Inuentio atque excogitatio. Ci. Difficilis excogitatio. Ci.
Lewis and Short: Latin dictionary
excōgĭtātĭo, ōnis, f. [excogito], a thinking out, a contriving, devising, inventing (syn. inventio): quid? illa vis quae tandem est, quae investigat occulta, quae inventio atque excogitatio dicitur?Cic. Tusc. 1, 25, 61: excogitationem non habent difficilem, may be thought out without difficulty, id. de Or. 2, 27, 120: hominum malae artis, Vulg. Sap. 15, 4.