Exaggero, exaggeias, pe. cor. exaggerâre. Pli. To heape vp to. gether: to augment: to increase: with wordes to make a thing more then it is: to amplifie: to extoll.Exaggerare & Extenuare rem aliquam, contraria.Cicer.To amplifie: to extenuate.Verbis exaggerare aliquod beneficium. Cice. With words to exroll a benefit, and make it more then it is.Iniuriam nostram exaggeramus. Quint. We make out iniurie more then it isExaggerare oratione. Ci. To amplifie in words.Exaggerare rem familiarem.Cic.To increase our substance.Exaggerare rem. Cice. To aggrauate & make, more then it is.
Lewis and Short: Latin dictionary
ex-aggĕro, āvi, ātum, 1, v. a., to raise a mound, dam, or dike; to heap up (class.; cf.: acervo, coacervo, cumulo, aggero). I.Lit.: aggesta humo planitiem, Curt. 6, 5: terram, Plin. 19, 8, 41, 139: clivum super capita columnarum, id. 36, 14, 21, 96: locum operibus,
to surround with ramparts
, Vitr. 10, 22: pluribus stramentis exaggerandum est aviarium,
to be abundantly filled
,
supplied
, Col. 8, 11, 9.—B.Transf., to enlarge, increase by heaping up: rem familiarem, Cic. Off. 1, 26, 92; so, magnas opes, Phaedr. 3, prol. 25.—II.Trop.: hic alteri alteris mortem morti exaggerabant, they mutually heaped up death upon death, Auct. B. Hisp. 5 fin.—Far more freq., B.Transf., to exalt, amplify, heighten, magnify, exaggerate: nihil est ad exaggerandam et amplificandam orationem accommodatius, quam, etc., Cic. de Or. 3, 27; cf.: oratio nimis alta et exaggerata (opp. humilis et abjecta), id. Or. 59, 192: quasi exaggerata altius oratio (with elatio et altitudo orationis), id. Brut. 17, 66: artem oratione, id. de Or. 1, 55; cf. beneficium verbis, id. Planc. 29, 71: immanitatem parricidii vi orationis, Quint. 9, 2, 53: injuriam nostram, id. 6, 2, 23: animus excelsus et altus et virtutibus exaggeratus, Cic. Par. 5 fin.: Xenocrates exaggerans tanto opere virtutem, extenuans cetera et abiciens, id. Tusc. 5, 18, 51: auctae exaggerataeque fortunae, id. Cat. 4, 9 fin.: juventam alicujus honoribus, Vell. 2, 129, 2. Hence, 1. exaggĕranter, adv., with many words, Tert. de Carn. Chr. 19.—2. exaggĕrā-tus, a, um, P. a., cumulated, heightened, elevated (very seldom): exaggerata verborum volubilitate, Petr. 124, 3.—Comp., Gell. 13, 24, 25; cf. ib. 9.