Effloresco, efflorescis, efflórui, effloréscere. To blow as a flower: to spring: to spread flower.Vtilitas ex amicitia efflorescit.Cic.Prosit riseth or springeth out of friendship. Efflorescere. Cic To flourish: to abound.Ex rerÛ cognitione efflorescat & redunder oportet oratio. C.
Lewis and Short: Latin dictionary
ef-flōresco, rui, 3, v. inch. n., to bloom or blossom.I.Lit. (eccl. Lat.), Vulg. Sirach, 51, 19; id. Isa. 18, 5.—II.Trop. (repeatedly in Cic.), to bloom, spring up, flourish (in youth, beauty, etc.): ex rerum cognitione efflorescat et redundet oportet oratio, Cic. de Or. 1, 6, 20; cf.: utilitas ex amicitia, id. Lael. 27; so id. Rep. 1, 29: amor, id. Fin. 1, 20, 69: si quidem efflorescit ingenii laudibus, Cic. Cael. 31, 76.