Edisco, ediscis, edidici, penult. cor. ediscere. Cice. To learue by heart: to cunne without booke.Linguas duas ediscere.Ouid.To learne two languages.Vsum ediscere.Ouid.Vultus alicuius ediscere.Val. Flac.To discerue or know ones face from an other.Ediscendus ad verbum libellus.Cic.A booke worthie to bee cunned by heart.
Lewis and Short: Latin dictionary
ē-disco, dĭdĭci, 3, v. a., to learn by heart, commit to memory (class.). I. Prop.: ut non legantur modo (poetae) sed etiam ediscantur, Cic. Tusc. 2, 11, 27; cf.: haec discenda, imo ediscenda sunt, Sen. Ep. 123 fin.: Demosthenem in primis legendum vel ediscendum potius putem, Quint. 10, 1, 105: ad verbum ediscendus libellus, Cic. Ac. 2, 44, 135; id. de Or. 1, 34, 157: ad verbum, Quint. 11, 2, 44: Lepta ediscat Hesiodum et habeat in ore *th=s d) a)reth=s i(drw=ta, Cic. Fam. 6, 18 fin.: magnum numerum versuum, Caes. B. G. 6, 14, 3: dicta clarorum virorum, Quint. 1, 1, 36; 1, 11, 14 et saep.; cf.: De ediscendo, Quint. 2, cap. 7, —Poet.: vultus alicujus, Val. Fl. 1, 368.— II. In gen., to learn, study (so mostly poet., esp. a favorite expression of Ovid): qui istam artem (juris) non ediscant (shortly after: si quis aliam artem didicerit), Cic. de Or. 1, 58, 246: linguam, Val. Max. 8, 7 ext. 6: leges, Ov. Am. 1, 15, 5: linguas duas, id. A. A. 2, 122: ritus pios populi, id. F. 2, 546: usum (herbarum), id. M. 7, 99: artes paternas, id. ib. 2, 639: numeros modosque vitae, Hor. Ep. 2, 2, 144 et saep.: cum edidicisset quemadmodum tractandum bellum foret, Liv. 23, 28: edisco tristia posse pati, Ov. H. 7, 180: edidici, quid perfida Troia pararet, i. e.
have experienced
, id. M. 13, 246.—Hence, B.Poet. in the perf.: edidici,