Durábilis, & hoc durábile, pen. cor. Ouidi. Plini. Durable: of long continuance.Durâmen. pen. prod. minis, n. g. & Duramentum, Brachium vitis. Colum. The arme of a vine.
Lewis and Short: Latin dictionary
dūrābĭlis, e, adj. [duro], lasting, durable (rare; not ante-Aug.): quod caret alterna requie durabile non est, Ov. H. 4, 89; Col. 12, 38, 7; 12, 55, 1: vox, Quint. 11, 3, 23 al.—Comp.: durabilior materies, App. Mag. p. 314, 13.—Sup. does not occur.—Adv.: dūrābĭlĭter, in a lasting manner, Cassiod. Hist. Eccl. 1, 9.