Ductor, ductôris, m. g. Cic.A guide, captaine, or leader.Classis ductor.Virg.The admiral of the nauie: the captaine.Gregis ductor, pro tauro.Senec.A bull.Armipotens ductor. Sil. Delecti ductores. Luer. Picked captaines.Fulmineus ductor. Sil.
Lewis and Short: Latin dictionary
ductor, ōris, m. [id.], a leader, commander, chief, general (class.; a favorite word of Vergil, used by him more than 20 times; cf.: dux, imperator, princeps, praetor, praefectus, etc.): exercitus, Cic. Tusc. 1, 37; Liv. 1, 28: itineris,
a guide
, id. 7, 41; 10, 21fin.; Verg. A. 2, 14; 8, 6; 129 et saep.; cf. apum (in their battles), id. G. 4, 88; of the leaders in warlike games, id. A. 5, 133; 249; Suet. Tib. 6: classis,
a pilot
, Verg. A. 6, 334; Ov. M. 12, 574: aquarum Tibris,
the king of rivers
, Stat. S. 3, 5, 112. —II.One who extends, draws out: ferreus, poet. for iron - worker, Auct. Priap. 32, 13; cf. Vulg. Num. 10, 31.