To learne: to get the knowledge of a thing. Ab eo Stoico Diasecticam didicerat. Cic. -cœpit me obsecraie, Vt sibi liceret discere id de me. Tere. Ex Norbano didicimus. Pli. iun. I learned it of. Animaduerti & didici ex tuis literis, te, &c. Ci. I learned by. Pet me discuntur amores. Ouid. Citò discere. Cic. Liquidò discere. Vide LIQVOR. Seriò discere. Quint. Didicisse sideliter artes. Ouid. To conne surely. Causam discere. Cic. To learne the knowledge of. Generatim discere cultos retratum. Virg. Disce tuum dolorem. Virg. Heare and learne at my hands thy owne sorrow. Euentum formæ disce timere tuæ. Propert. Discere fidibus. Cic. To learue to play on the instrumentes. Discere auribus & oculis. Plin. iun. Discite institiam moniti. Virg. Being warned, learne to be iust and good. Literas discere apud aliquem. Cic. To go to schole with one. Pericula sua discere. Stat. To learne salling on the sea, that wil be dangerous to him. Spes discite vestras. Virg. Learne at my hande that you hope for. Venientum discere vulrus. Virg. To learne to know.

(a). With acc.: litteras Graecas senex didici, Cic. de Sen. 8, 26; id. Tusc. 1, 13, 29: so, litteras, Plaut. Truc. 4, 2, 22: jus civile, id. Mur. 9, 19; 10, 23: litteras apud aliquem, Cic. Fam. 9, 10, 2: dialectica ab aliquo, id. Ac. 2, 30, 98: artem ab aliquo, Quint. 3, 1, 10 et saep.: aliquid de aliquo, Ter. Eun. 2, 2, 31: virtutem ex me, fortunam ex aliis, Verg. A. 12, 435; cf. Quint. 12, 8, 6 al.: fabularum similia, Cic. Rep. 1, 36: artes, id. ib. 2, 21: palaestram, Quint. 5, 10, 121: affectum, id. 1, 11, 2: inde vocabula prima, Lucr. 5, 1042: elementa prima, Hor. S. 1, 1, 26: dulces querelas, Lucr. 5, 1384; cf. preces, Hor. Ep. 2, 1, 133 et saep.: me peritus Discet Iber, Hor. C. 2, 20, 20; cf.: quem (Augustum) didicere Vindelici, id. ib. 4, 14, 8: omnes crimine ab uno, Verg. A. 2, 66 et saep.—Pass.: dum est, unde jus civile discatur, Cic. Verr. 2, 1, 45; cf. jus, Quint. 12, 3, 9: Crassus, quod disci potuit de jure didicit, Cic. de Or. 2, 33, 143: tot artibus discendis, Quint. 12, 11, 9 et saep.—

(b). With inf. or acc. and inf.: pueri qui nare discunt, Plaut. Aul. 4, 1, 9: rapere et clepere, Cic. Rep. 4, 5 (ap. Non. 20, 15): Latine loqui, Sall. J. 101, 6: nobis ignoscere, Quint. 11, 2, 45: assem in partes diducere, Hor. A. P. 326: bene ferre magnam fortunam, id. C. 3, 27, 75 et saep.: bene ubi quod consilium discimus accidisse, etc., Plaut. Ps. 2, 3, 15: discit, Litavicum ad sollicitandos Haeduos profectum, Caes. B. G. 7, 54: animadverti et didici ex tuis litteris te omnibus in rebus habuisse rationem, ut, etc., Cic. Fam. 3, 5; id. Ac. 2, 30 fin.: deos didici securum agere aevum, Hor. S. 1, 5, 101 et saep.—

(g). With relat. clause: plures discent, quemadmodum haec fiant, quam quemadmodum his resistatur, Cic. Lael. 12, 41: quantum in Etruria belli esset, Liv. 10, 25: patriae quid debeat, etc., Hor. A. P. 312 et saep.—

(d). Absol.: disces tu quidem a principe hujus aetatis philosophorum, et disces quamdiu voles, Cic. Off. 1, 1, 2: didicit, i. e. oratory, id. Brut. 71, 249; Caes. B. G. 6, 14, 4; Quint. 1, 12, 14 al.: discendi aut visendi causa maria transmittere, Cic. Rep. 1, 3; so, discendi causa, id. ib. 1, 10; id. Off. 2, 1, 4; Caes. B. G. 6, 13 fin. al.: se ita a patribus majoribusque suis didicisse, ut, etc., Caes. B. G. 1, 13, 6. —Ellipt.: discebant fidibus antiqui, sc. canere, Cic. de Sen. 8 fin. (cf.: docere fidibus, Cic. Fam. 9, 22, 3: scire fidibus, Ter. Eun. 1, 5, 53).—

b. Transf., of inanimate subjects: manus, Plaut. Am. 1, 1, 159: nec varios discet mentiri lana colores, Verg. E. 4, 42: arbores, Plin. H. N. 16 prooem.—

c. To teach = docere (late Lat., cf. manqa/nein, and Eng. learn): falsa discentes, Amm. 14, 1.