Disquisitio, onis, f. g. Verb. Diligent search.Disquisitio.Cic.Inquisition: inquirie or trial of a thing.Venire in disquisitionem.Liui.To come into indgement and haue inquicie made of it by asking mens opinions.Vocare in disquisicionem. Suet. To aske mens opinions of it: to bring in trial.Pro argumento sumere quod in disquisitione positum est. Author ad Her.
Lewis and Short: Latin dictionary
disquīsītĭo, ōnis, f. [disquiro], a (judicial) inquiry, investigation: in magnis disquisitionibus repentinisque periculis, Cic. Sull. 28, 79; Liv. 8, 23; 26, 31; Tac. A. 3, 60; 5, 11; Suet. Caes. 15; id. Ner. 2.