Discrímino, discriminas, pen. cor. discriminâre. Cic.To diuide and seuer.Ordo discriminat potestates. Claud. Ratio discriminat omnia. Lucre. Discriminale: Idem quod discerniculum.
Lewis and Short: Latin dictionary
discrīmĭno, āvi, ātum, 1, v. a. [discrimen], to divide, part, separate (very rare; cf. divido, dispertio): aliquid, Varr. R. R. 1, 23, 4: Etruriam discriminat Cassia, Cic. Phil. 12, 9: late agros, Verg. A. 11, 144: crinem, Vulg. Jud. 10, 3.—II.Trop., to distinguish: notae, quibus inter se similia discriminentur, Sen. Ep. 95 fin. et saep.: verba, Varr. L. L. 9, 104 Müll.—2.To divide, apportion: vigiliarum somnique tempora, Liv. 21, 4, 6.