Detrudo, detiúdis, p. pr. detrúsi, detrúsum, detrúdere. To thrust downe: to thrust out: to constraine or inforce: to cast or put one out of any place.Deijcere & detrudere.Cic.To cast and thrust downe.Depellere & detrudere.Cic.To thruste and beare downe by force.Ad id quod facere possit, aliquem detrudere.Cic.Detrudi de saltu agróque commum. Ci. To bee thrust out of.Colonos rure detrudere. Claud. To driue husbandmen out of the fermes.Ex aliquo loco detruserunt aliquem niues, frigora, imbres. Vatinius Ciceroni. Snowe, colde, raine draue him out of a place.In partem dextram aut læuam detrudere.Cic.To thruste to the right hande.Corpus detrusum sub inania tartara.Ouid.Detrudunt naues scopulo. Vir. They driue or thruste the ship from the rock.Detrudi in luctum.Cic.To be cast into sorrow & mourning.Detrudere aliquem ad mendicitatem. Pla. To bring to beggery: to make a begger.Detrudi morti.Plin. iun.Sin aliquando necessitas nos ad e detruserit, quæ nostri ingenij non erunt. Cic.Ifnecessitie shal inforce vs to things, which, &c.Detrudi ac compingi in plstrinum.Cic.Detrudere in pœnam.Cic.Desententia detrudere.Cic.To make one change his opiniõ.Aliquem tegno.Virg.To put out of his kingdome. Detrudere comitia in aduentum alicuius.Cic.To deferre or put of the assemble for election vntil ones comming.
Lewis and Short: Latin dictionary
dē-trūdo, si, sum, 3, v. a., to thrust, drive, or force away; to thrust down, push down (class.). I.Lit.A. In gen.: neminem statui detrusum, qui non adhibita vi manu demotus et actus praeceps intellegatur, Cic. Caecin. 17, 49: qui advorsum eunt, aspellito, Detrude, deturba in viam, Plaut. Merc. 1, 2, 6: aliquos ad molas, id. Poen. 5, 3, 33; so, d. et compingere in pistrinum, Cic. de Or. 1, 11, 46: in laevam partem oculorum, id. Univ. 14: quosdam contis remisque in mare, Suet. Cal. 32: pedum digitos in terram, Ov. M. 11, 72: Stygias ad undas, Verg. A. 7, 773; Sil. 15, 43: sub inania Tartara, Ov. M. 12, 523: vi tempestatum Cythnum insulam detrusus, Tac. H. 2, 8: hucine nos ad senem, Plaut. Aul. 2, 5, 8; cf.: istoc maleficos, id. Trin. 2, 4, 150: naves scopulo, Verg. A. 1, 145.—B. In partic. 1.Milit. t. t., to thrust or drive away an enemy from his position; to dislodge, dispossess, Liv. 2, 10; 33, 7: Albani prensare, detrudere, i. e.
from their horses
, Tac. A. 6, 35; cf.: aliquoties detrusus (sc. de rostris), Sall. Hist. Fragm. 1, 99; Verg. A. 7, 469; cf. Liv. 28, 3 al.—b.Transf.: ex qua (arce) me nives, frigora, imbres detruserunt, Vatin. ap. Cic. Fam. 5, 10 fin.—2. Jurid. t. t., to drive out a person from his possession, to dispossess (cf. deduco, no. I. B., and deicio, no. I. B.): quid ais? potestne detrudi quisquam, qui non attingitur? etc., Cic. Caecin. 17: Quintius contra jus de saltu, agroque communi a servis communibus vi detruditur, id. Quint. 6 fin.—II.Trop.A. In gen., to drive from or to any thing; to bring, reduce to any thing: aliquem de sua sententia, Cic. Fam. 14, 16: a primo ordine in secundum detrudi, Suet. Caes. 29: ut detrudendi Domitii causa consulatum peterent,
of defeating, keeping him out of office
, id. ib. 24; cf.: ex quanto regno ad quam fortunam, Nep. Timol. 2, 2: se ad mendicitatem, Plaut. Men. 1, 3, 21; cf.: ad ea quae nostri ingenii non erunt, Cic. Off. 1, 31 fin.: ad id, quod facere possit, id. de Or. 1, 28 fin.: ad necessitatem belli civilis, Tac. A. 13, 43: in tantum luctum et laborem detrusus, Cic. Q. Fr. 1, 4, 4; cf.: aliquem in paupertatem, Tac. A. 14, 54: eloquentiam in paucissimos sensus et angustas sententias, id. Or. 32.—B. In partic. of time, to put off, postpone: comitia in mensem Martium, Cic. Q. Fr. 2, 13, 3; cf. id. Att. 4, 17, 2.