Demoror, penult. corr. demorâris, demoratus sum, demorári. Colum. To keepe backe: to stay: to cause to tarrie.Detinere & demorari aliquem. Lentulus Senatui. To holde backe and stay one.Ne diutius vos demorer.Cic.That I stay you no longer.Sermone longè petito demorari aliquem. Clau. With talke farre fetcht to make one tartie. Demoratus, passiuè. Cels Made to tarrie.Demoratos vos video.I see yee haue bene stayed too long. Demorati.Virg.To looke for.Et tua progenies mortalia demotor arma: id est, Expecto.I tarie or looke for. Demorari, neutrum.Plaut.To tarrie or abide.Quid sacerdoti meæ dicam hîc demoratam, tandiu? That hath tarried here so long.
Lewis and Short: Latin dictionary
dēmŏror, ātus, 1, v. dep. n. and a.1.Neutr., to loiter, linger, tarry, delay (very rare): me hic demoratam tam diu, Plaut. Rud. 2, 4, 27: ille nihil demoratus exsurgit, Tac. A. 15, 69: quamdiu legationis causa ibi demorantur, Dig. 5, 1, 2, 4: in errore, Vulg. Sirach, 17, 26; diebus septem, id. Act. 20, 6 al.—More freq. (and class.), II.Act., to retard, detain, delay one: diu me estis demorati, Plaut. Epid. 3, 2, 40; cf.: ne diutius vos demorer, Cic. de Or. 2, 58, 235: detinere aliquem et demorari, Lentul. in Cic. Fam. 12, 15: nullo hoste prohibente aut iter demorante, Caes. B. G. 3, 6 fin.; so, repentinas eorum eruptiones, id. B. C. 1, 81, 5: novissimum agmen, id. ib. 3, 75, 3; Tac. A. 12, 68.—Poet.: Teucros quid demoror armis?
restrain from battle
, Verg. A. 11, 175 (ab armis, Serv.): fando surgentes demoror Austros, Verg. A. 3, 481 (i. e. vos demoror quominus ventis utamini, Serv.): inutilis annos demoror, detain the years (sc. that hasten to an end), i. e. remain alive, Verg. A. 2, 648 (quasi festinantes diu vivendo detineo, Serv.): mortalia demoror arma, i. e.