Delibero, delíberas, pen. corr. deliberâre. To bee aduised: to take aduice: to determine: to doubt: to consulte.Deliberant vtrum traijciant legiones ex Africa, nécne.Cic.Statuere & deliberare.Cic.Deliberandum & concoquendum.Cic.You must take good aduisement and consultationAmplius deliberandum censeo. Ter. I thinke good that further aduisement be taken.Noctem sibi ad deliberandum postulauit.Cic.He required a nights space to take aduisement of the matter.Spatium deliberandi habere.Cic.Cum animi leuissima parte deliberat.Cic.Hee taketh counsalle of the light est part of his minde.Deliberare cum amicis.Liu.To consult with his friendes.Deliberare de Absoluendo Apronio.Cic.To consult. Deliberatur. Impersonale. Cæs. Deliberatur de Auarico in communi consilio, incendi placeret an defendi. They cõ. sult or take aduisement in common counsaile: they laye their heades togither.Vtri consulendum sit, delibetetur.Cic. Deliberatum est.Cic.It is determined.Certum est. deliberatúmque. Cic.It is certainely appointed and determined.Deliberatum est mihi.Cic.I haue so determined.Statutum cum animo, ac deliberatum habere.Cicer.To be throughly serled and determined in his minde.Deliberatum & constitutum est mihi.Cic.
Lewis and Short: Latin dictionary
dē-lībĕro, āvi, ātum, 1, v. a. [de and libro, libra; cf. Paul. ex Fest. p. 74, 1 Müll.: deliberare a libella, qua quid perpenditur dictum], to weigh well in one's mind, to consider maturely, deliberate respecting a thing; to take counsel, consult, advise upon (freq. and class.; for syn. cf. cogito, agito, volvo, reputo, perpendo, meditor, commentor, consulo). I. Prop. A. In gen.: re deliberata, post diem tertium ad Caesarem reversuros, Caes. B. G. 4, 9; so, re deliberata, id. B. C. 1, 10: delibera hoc, dum ego redeo, Ter. Ad. 2, 1, 42: de summa rerum deliberare, Caes. B. C. 2, 30: de geographia etiam atque etiam, Cic. Att. 2, 7: de necanda filia, Suet. Aug. 65: de singulis articulis temporum, id. Claud. 4 al.: deliberare Velitne an non, Ter. Hec. 3, 5, 58: utrum ... an (with concoquere), Cic. Rosc. Com. 15, 45: an recipiat, Quint. 7, 1, 24; cf.: quando incipiendum sit, id. 12, 6, 3: ego amplius deliberandum censeo, Ter. Ph. 2, 4, 17; so absol., Caes. B. G. 1, 7 fin.; Cic. Off. 1, 3, 9; Quint. 3, 8, 35 sq.; Vulg. 2 Reg. 21, 13 al.: cum aliquo de salute fortunisque alicujus, Cic. Att. 11, 3; Liv. 32, 34; cf.: cum judicibus quasi deliberamus, Quint. 9, 2, 21: cum cupiditate id est cum animi levissima parte deliberat,
takes counsel of
, Cic. Fin. 2, 34, 115: cum materia, Quint. 3, 7, 16: cum causis, id. 7, 10, 10: cum re praesenti, id. 9, 4, 117.—Pass. impers.: deliberatur de Avarico in communi concilio, incendi placeret an defendi, Caes. B. G. 7, 15, 3: ut utri potissimum consulendum sit deliberetur, Cic. Inv. 2, 58, 174 al. —Prov.: deliberando saepe perit occasio, Pub. Syr. 140 (Rib.): deliberandum est saepe, statuendum est semel, id. 132.— B. In partic. 1. (Like consulo, no. I. B. 1.) To consult an oracle (only in Nepos): ex his delecti Delphos deliberatum missi sunt ... his consulentibus, etc., Nep. Milt. 1, 2: so with consulere, id. Them. 2, 6.—2.Pass. impers.: deliberari, to be maturely discussed, hence to be in doubt, usually with potest, non potest, etc.: ex eo deliberari poterit, ducenda necne alvus sit, Cels. 3, 13, 12: neque maneatis aut abeatis deliberari potest, i. e.
you must certainly go away
, Liv. 7, 35, 8: M. Aemilius, qui pejor an ignavior sit, deliberari non potest, Sall. Hist. Fr. 1, 48, 3. Cf.: nemo deliberat, no one doubts, etc., Min. Fel. 35, 4. —II.Meton. (causa pro effectu), to resolve, determine, after deliberation (rare in the verb. finit.; usually in the part. perf., with inf. or acc. and inf.): quod iste certe statuerat ac deliberaverat non adesse, Cic. Verr. 2, 1, 1: (Cleopatra) deliberata morte ferocior, Hor. Od. 1, 37, 29: certum ac deliberatum est me illis obsequi, Turpil. ap. Non. 282, 11, and 429, 21; so with certum, Cic. Rosc. Am. 11, 31: cum mihi deliberatum et constitutum sit ita gerere consulatum, etc., id. Agr. 1, 8, 25: sic habuisti statutum cum animo ac deliberatum, omnes judices reicere, id. Verr. 2, 3, 41: deliberatum est non tacere amplius, Afran. ap. Interpr. Verg. A. 10, 564.—Hence, dēlībĕrātus, a, um, P. a., resolved upon, determined, certain (rare): neque illi quicquam deliberatius fuit quam me ... evertere, Cic. Fam. 5, 2, 8: instructius deliberatiusque, Gell. 1, 13, 9.