Deus, dei. God. Aduerso deo agere aliquid. Oui. To doe any thing against gods wil.Aduersis dijs & fato sinistro genitus.Iuuen.Adumbrati dij.Cic.Æquorei dij.Ouid.Gods of the sea.Æterni dij.Ouid. Alienigeni dij. Cic.Aliger deus.Stat. Sic vocat somnum. Alipes deus, Id est Mercurius.Ouid.Arcitenens deus, Apollo vel Cupido.Ouid.Armiger deus, Id est Mars. Sil. Deus asper alicui.Val. Flac.Auersi dij, Vide AVERTO.Auerruncus deus, Vide AVERRVNCO.Auidus deus, Id est Pluto.Ouid.Auspices dij.Virg. Bellicus deus. Mars. Sen. Cum deo beneuolente faciam. Gellius. God willing I wil doe it.Beneuolentissimi dij.Plaut.Dij boni, boni quid porto? Exultantis vox.Terent.O Lorde God.Cærulei dij.Ouid.Sea gods.Dij mihi sint faciles.Ouid. Fatidicus deus, Apollo. Ouid.Ferales dij, Id est Infernales. Sen. Immortalis deus. Hor. Dij immortales, homo homini quid præstat? Admirantis exclamatio est. Ter. Indigena deus.Ouid. Inferni dij, Vide INFERI. Inuerecundus deus, Bacchus. Hor. Dijs meis iratissimis.Plaut.Latonigenæ dij, Apollo & Diana. Sen. Magni dij Hor. Manes dij. Cic.Maris dij.Ouid.Dij meliora, Modus optandi, imperfecto sermone.Liui.God forbid.Minuti dei.Plaut.Mortalis quidam deus sit Orator. Quint. Natiui dei.Cic. Nemorum dij. Ouid.Noctiuagus deus. Id est somnus. Stat.O dij, qui comitatus.Cic.Ogygius deus, Id est, Apollo.Stat.Opifer deus Æsculapius.Ouid.Opifex trisulci fulminis, Deus, Id est, Iupiter. Sen. Parui dij. Hor. Patrij. Cic.Penates. Hor.
Lewis and Short: Latin dictionary
dĕ-ĕo, īre, for abeo, very doubtful; defended by Gronov. ad Stat. Th. 2, 551; cf.: ullis ad signa deeuntibus, Sall. Fragm. in Mai. Auct. Class. 1, p. 418 (dub.: ex redeuntibus corruptum, Dietsch, Sall. Hist. 3, 67, 2).
, Cic. Vatin. 16, 38; id. Q. Fr. 3, 2, 1.—C. Esp. 1. In poets sometimes a goddess; cf. Gr. qeo/s: ducente deo (sc. Venere), Verg. A. 2, 632: audentes deus ipse juvat (sc. Fortuna), Ov. M. 10, 586; Macr. Sat. 3, 8; cf. of Aurora, Cat. ap. Cic. N. D. 1, 28 fin.; of Alecto, Verg. A. 7, 498 (but in all these passages, some regard deus as absol., = to\ qei=on, the divinity, Heyne ad Verg. A. 2, 632).—2. Of Bacchus, Verg. A. 9, 337; 1, 636.—D. In eccl. Lat., esp. the God of the Hebrews and Christians, God: Deus summus, Lact. 1, 1: omnipotens, Vulg. Gen. 17, 1 et passim. Also of the Son of God, God the Son, Christ: Deus pater et Deus filius, Lact. 4, 29, 1; Vulg. Johan. 1, 1 al.II.Transf., of highly distinguished or fortunate persons: te in dicendo semper putavi deum, Cic. Or. 1, 23, 106; cf. id. ib. 2, 42, 179: facio te apud illum deum, Ter. Ad. 4, 1, 19: audiamus Platonem quasi quendam deum philosophorum, Cic. N. D. 2, 12; cf.: deus ille noster Plato, id. Att. 4, 16, 3: ubi nunc nobis deus ille magister, Eryx, Verg. A. 5, 392: deos quoniam propius contingis (i. e. Augustus and Maecenas), Hor. S. 2, 6, 52: deus sum, si hoc ita est, Ter. Hec. 5, 4, 3; cf.: sum deus, Plaut. Curc. 1, 3, 11; esp. of great patrons or protectors, a guardian god: Lentulus consul, parens deus, salus nostrae vitae, Cic. post Red. ad Quir. 5, 11: Lentulus, cujus pater deus ac parens nominis mei, id. Sest. 69, 144.—Hence freq. in inscriptions and on coins of the period of the empire, as an epithet of the emperors: DEO AUG., Inscr. Orell. 609 et saep.; cf. Nem. Venat. 71; Calp. Ecl. 7.