Dego, degis, dégi, dégere. To continue to the ende: to passe through: to line: to bring to the ende.Degere æratem.Cic.To leade his life.Degere omnem ætatem in tranquillitate. Ci. To liue al his life in quietnesse.Ætas degitur sub nutu alterius. Luc. One liueth vnder.Genus aliquod ætatis degendæ sibi constituere.Cic.Æuum pulchrè degere. Lucr. To passe his life pleasantly: to liue at much ease.Bellum degere. Lucr. To liue in continuall warre.Corium degere de tergo alicuius.Plaut.To pul ones skinne from his backe.Degere ex æquo cum aliquibus. Plin. Otia degere in thalamo. Catul. Quod reliquum est vitæ, in otio degere. Martius Ciceroni. Senectam turpem degere. Hor. To liue vnhonestly in age.Degere tempus ætatis sine molestia. Cice. To passe ouer.Vitam degere.Cic.To liue.Placidam ac pacatam degere vitam. Lucr. Degere vitam cum virtute.Cic.To leade his life in vertue & honestie: to line vertuonsly.Degere vitam in egestate.Cic.Degere vitam in exilio. Cice. To liue in.Degere vitam sine metu.Cic. Degi, infinitiuus. Plinius. Sine queis vita degi non possit. Without which a man cannot line.
Lewis and Short: Latin dictionary
dēgo, dēgi, 3, v. a. [de-ago], to spend, pass, sc. time (for syn. cf.: ago, gero, facio—very freq. and class.). (a). With acc.: a mane ad noctem usque in foro dego diem, Plaut. Most. 3, 1, 3; so, diem in laetitia, Ter. Ad. 4, 1, 6: aetatem, Plaut. Cist. 1, 1, 79; Ter. Ph. 2, 3, 70; Cic. Rosc. Am. 52, 150; id. Fin. 2, 35, 118 al.: omne tempus aetatis, id. de Sen. 1, 2: aevom, Lucr. 2, 1094; 5, 173; Cic. Fragm. ap. Augustin. Trin. 4, 2: vitam, Lucr. 3, 313; Cic. Sull. 27, 75; Verg. A. 4, 551 al.: quod reliquum est vitae, Cic. Fam. 11, 28 fin.: senectam turpem, Hor. Od. 1, 31, 20: otia pacato in thalamo, Catull. 68, 104 al.—Pass.: quantis periclis degitur hoc aevi, Lucr. 2, 16; so, aetas, id. 4, 1178; Cic. Lael. 23, 87; id. Off. 1, 32, 117; id. N. D. 1, 19, 50: vita, id. Fin. 4, 12, 30; Plin. 12, 1, 2, 5 al.—(b).Absol., to live (not freq. till after the Aug. period): laetus deget, Hor. Od. 3, 29, 42: gentes sic degunt, Plin. H. N. 12 prooem. 1: certus procul urbe degere, Tac. A. 4, 57: sine nequitia, Sen. Ep. 74; cf. Plin. 6, 17, 19, 50; 6, 25, 29, 112: vita humanior sine sale non quit degere, to continue, endure, id. 31, 7, 41, 88.—II.To carry on, wage: nautae contractum cum ventis degere bellum (cf.: agere, peragere bellum), Lucr. 4, 968.!*? "DEGERE antiqui posuerunt pro exspectare," Paul. ex Fest. 73, 4 Müll.