Degero, dégeris. pen. cor. degessi, degestum, degérere. Plautus. To carie away and waste.Degerere laborem alicui.To ease one of his labour.
Dego, degis, dégi, dégere. To continue to the ende: to passe through: to line: to bring to the ende.Degere æratem.Cic.To leade his life.Degere omnem ætatem in tranquillitate. Ci. To liue al his life in quietnesse.Ætas degitur sub nutu alterius. Luc. One liueth vnder.Genus aliquod ætatis degendæ sibi constituere.Cic.Æuum pulchrè degere. Lucr. To passe his life pleasantly: to liue at much ease.Bellum degere. Lucr. To liue in continuall warre.Corium degere de tergo alicuius.Plaut.To pul ones skinne from his backe.Degere ex æquo cum aliquibus. Plin. Otia degere in thalamo. Catul. Quod reliquum est vitæ, in otio degere. Martius Ciceroni. Senectam turpem degere. Hor. To liue vnhonestly in age.Degere tempus ætatis sine molestia. Cice. To passe ouer.Vitam degere.Cic.To liue.Placidam ac pacatam degere vitam. Lucr. Degere vitam cum virtute.Cic.To leade his life in vertue & honestie: to line vertuonsly.Degere vitam in egestate.Cic.Degere vitam in exilio. Cice. To liue in.Degere vitam sine metu.Cic. Degi, infinitiuus. Plinius. Sine queis vita degi non possit. Without which a man cannot line.
Lewis and Short: Latin dictionary
dē-gĕro, ĕre, v. a., to carry away, carry off (rare): de vinea sarmenta, Cato R. R. 37, 5 Schneid. N. cr.: mea ornamenta ad meretrices, Plaut. Men. 5, 2, 53: aurum meum tuae amicae, id. ib. 5, 1, 41 (Plin. 12, 27, 60, 131, the true reading is digeritur).