Defatigo, defatigas, pen. prod. defatigáre. Teren. To fatigater to make weary.Non conquiescere, neque defatigari.Cic.Neuer to cease, not to be wearie.Defatigati cursu & spatio pugnæ. Cæsar. Desatigare aliquem assiduo labore. Cæsar. Defatigari satietate alicuius rei.Cic.Noli in conleruandis bonis viris defatigari. Cicero. Bee not wearie of preseruing good men from danger.Iudices defatigare.Cic.
Lewis and Short: Latin dictionary
dē-fătīgo or dē-fĕtīgo, āvi, ātum, 1, v. a., to weary out, tire a person; to fatigue; to exhaust. (For syn. cf.: fatigo, fessus, lassus, langueo, languidus, defessus. —Freq. and class.) I.Lit.(a).Act.: cum crebro integri defessis succederent nostrosque assiduo labore defatigarent, Caes. B. G. 7, 41, 2; cf.: exercitum Pompeii quotidianis itineribus, id. B. C. 3, 85, 2; Suet. Caes. 65 et saep.: se, Plaut. Trin. 2, 1, 2; Ter. Ad. 4, 1, 3.—(b).Pass.: opus faciam ut defatiger usque, ingratiis ut dormiam, Ter. Eun. 2, 1, 14: defatigatus vulneribus, Cato ap. Gell. 3, 7, 19: defatigatus, Caes. B. G. 1, 40, 8; and opp. integer, id. ib. 5, 16fin.; 7, 85, 7; id. B. C. 3, 40, 2: defatigatus est populus nimis, Vulg. 1 Reg. 14, 31.— B.Transf.: ubertate nimia prioris aevi defatigatum et effetum solum,
exhausted
, Col. 1, praef. 1.—II.Trop.(a).Act.: deos suppliciis, votis, precibus, etc., Afran. ap. Non. 398, 23: ne te adolescens mulier defatiget, Ter. Ph. 5, 3, 11: censores, judices, Cic. Leg. 3, 12 fin.—(b).Pass.: te nec animi neque corporis laboribus defatigari, Cic. Fam. 14, 1; id. de Or. 2, 41, 177; Plaut. Epid. 1, 2, 15: numquam conquiescam neque defatigabor ante, quam, etc., Cic. de Or. 3, 36, 145; cf. id. Brut. 22, 86.—Once with inf.: nec defatigabor permanere in studio libertatis, Lentulus ap. Cic. Fam. 12, 14 fin.