Décoro, as, pen. cor. âre. Cicer.To beautifie or make faire to the eie or eare: to do honour to: to make more honourable: to set forth or commende.Bene nummatum decorat suadela. Hora. It is an ornament to a rich man to be eloquent: or eloquence doth adourne commende or set foorth a rich man.Sertis decorare comas. Tibul. To adourne or trimme wyth garlandes.Hæc ommnia vitæ decorabat grauitas & integritas. Ci. Did beantisle and set foorth.Decorare aliquem honoribus. Cice. To aduaunce to greate honours and promotions.Amplissimís honoribus & præmijs decorari.Cic.Aeterna triumphi laude imperatores decorare. Cicero. To make honourable with the perpetual praise of a triumph.Omni laude. prædicatione, literis, monimentísque decoráda virtus aliqua. Ci. Worthie to be set forth and commended with, &c.Sciprones patriam spolijs triumphísque decorarunt.Cicer.The Scipions did adourne or make honourable theyr countrey with, &c.Aliquem titulis decorare. Sil. To giue honourable ritles to one.Oppida publico sumptu decorare. Hora. To adourne, &c.Decorare atque augere Rempub.Cic.Mores decorant virum. Claud. Maners commend and sette foorth a man.Quæ populari glotia decorari in Lucullo debuerunt, ea feré sunt & Græcis literis celebrata & Latinis. Cicero. Those things which by the iudgement of the people were to bee praised in Lucullus, &c.
Decorum, Decorus, Vide DECOR.
Decus, Vide DECOR.
Lewis and Short: Latin dictionary
dĕcŏro, āvi, ātum, 1, v. a. [decus], to decorate, adorn, embellish, grace, beautify (class, and freq.). I.Lit., with abl.: Larem corona nostrum decorari volo, Plaut. Trin. 1, 2, 1: oppidum ex pecunia sua locis communibus monumentisque, Cic. Verr. 2, 2, 46; Verg. A. 6, 217: templa novo saxo, Hor. Od. 2, 15, 20: dissignatorem lictoribus atris,
surrounds
, id. Ep. 1, 7, 6, etc.: quae tuos digitos decorat, Plaut. Mil. 4, 2, 58; cf. so without abl., Tib. 2, 2, 6: nescias an te generum beati Phyllidis flavae decorent parentes, Hor. Od. 2, 4, 14; Liv. 1, 26 et saep. —II.Trop., to decorate, distinguish, honor, with abl.: nemo me lacrumis decoret nec funera fletu Faxit, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 15, 34; cf.: egregias animas ... decorate supremis Muneribus, Verg. A. 11, 25: quem populus R. singularibus honoribus decorasset, Cic. Balb. 6 fin.; cf.: aliquem amplissimis honoribus et praemiis, id. de Or. 1, 54, 232: O clementiam admirabilem atque omni laude decorandam!id. Lig. 2 fin.: delubra deorum pietate, domos suas gloriā, Sall. C. 12, 4: nec prave factis decorari versibus opto, Hor. Ep. 2, 1, 266: inani vocis sono decoratum, Cic. Tusc. 5, 41, 119 et saep. —Without abl.: quam (remp.) ipse decorarat atque auxerat, id. Pis. 12, 27; id. Brut. 75, 265: bene nummatum decorat Suadela Venusque, Hor. Ep. 1, 6, 38.—Hence, dĕ-cŏrātus, a, um, P. a., adorned, beautiful.—In sup.: orationes, Boeth. Arist. Elench. Soph. 1, 12, p. 743.
dĕcōrus, a, um, adj. [decor], Gr. eu)preph/s. I.Becoming, fitting, seemly, proper, suitable, decorous (class.). (a). With dat.: QVAE QVOIQVE DIVO DECORAE GRATAEQVE SINT HOSTIAE PROVIDENTO, Cic. Leg. 2, 8, 20: color albus praecipue decorus deo est, id. ib. 2, 18, 45: quod virginitati decorum, Liv. 2, 13; Quint. 11, 3, 101; cf. ib. 104, and 11, 1, 33 al.: decorum erat tum ipsis capessere pugnam ducibus, Liv. 2, 6; cf. Tac. A. 1, 12. — (b). With abl. (after the analogy of dignus): (facinora puerilia) neque te decora neque tuis virtutibus, Plaut. Mil. 3, 1, 24 (cf. id. Aul. 2, 2, 43).— (g). With ad (after the analogy of aptus, accommodatus, etc.): nos auri venas invenimus et ad usum aptas et ad ornatum decoras, Cic. N. D. 2, 60, 151.— (d). With pro: decorum pro causa ratus, Tac. H. 3, 7.—(e) Absol.: decorus est senis sermo, quietus et remissus, Cic. de Sen. 9, 28; cf.: vox et actio, Quint. 10, 1, 17: silentium, Hor. Od. 4, 1, 35 et saep.: nihil nisi quod honestum decorumque sit admirari, Cic. Off. 1, 20: omnino si quicquam est decorum, nihil est profecto magis, quam aequabilitas universae vitae, id. ib. 1, 31, 111; Quint. 5, 10, 40 al.: actuariis minutis Patras accedere ... non satis visum est decorum, Cic. Att. 5, 9; so with a subject-clause, id. ib. 4, 16, 3: dulce et decorum est pro patria mori, Hor. Od. 3, 2, 13; Ov. M. 9, 6 (opp. turpe); cf. ib. 13, 309 al.—B.Subst.: dĕ-cōrum, i, n., in Cic. for the Gr. pre/pon, that which is seemly, suitable; seemliness, fitness, propriety, decorum (for which Quint. uses decor; cf.: decus init.): ut in vita, sic in oratione nihil est difficilius quam quid deceat videre. *pre/pon appellant hoc Graeci: nos dicamus sane decorum;Cic. Or. 21, 70; cf.: id, quod Graece pre/pon dicitur, decorum dici Latine potest, etc., id. Off. 1, 27 sq.; cf. id. ib. 1, 35; Tac. H. 1, 71.—Plur.: vota pro reditu ejus et alia decora, id. ib. 3, 47: plura tribuere, id. ib. 3, 5. II.Absol., decorated, ornamented, adorned; elegant, fine, beautiful, handsome (not so in Cic.; but freq. in the poets and historians, esp. in Hor. and Tacit.): delubra deum, Lucr. 2, 352; cf.: aedes, Hor. Od. 1, 30, 3; and: supplicationes et alia decora, Tac. A. 3, 47: galeae ensesque, Verg. A. 11, 194: insigne clipei, id. ib. 2, 392: arma, Sall. C. 7, 4 al.: membra juventae, Verg. A. 4, 559; cf.: oculi, id. ib. 11, 480: pectus, id. ib. 4, 589: os, Hor. S. 1, 8, 21: facies, id. ib. 1, 2, 87; Sall. J. 6, 1: caput, Ov. M. 6, 167: juventa, Tac. H. 1, 53: genus, id. A. 6, 27 al.: palaestra,
noble, skilful
, Hor. Od. 1, 10, 3: verba, id. S. 2, 7, 41; id. Ep. 2, 1, 73: temporibus Augusti dicendis non defuere decora ingenia, Tac. A. 1, 1.—Sup.: Zeus decorissimus, Apul. Mag. 4, p. 276, 4.— (b). With abl., adorned with any thing; shining, beautiful with any thing: ductores ostro decori, Verg. A. 5, 133; cf. id. ib. 12, 126: Phoebus fulgente arcu, Hor. Carm. Sec. 61: Bacchus aureo cornu, id. Od. 2, 19, 30: Medi pharetrā, id. ib. 2, 16, 2: dea formāque armisque, Ov. M. 2, 773: satis decorus etiam Graeca facundia, Tac. H. 2, 80.— With ab: voces decorae ab aspectu, Col. 6, 1.Adv.: dĕcōrē. 1. (Acc. to no. I.) Suitably, properly, decorously: ut ea si non decore, at quam minime indecore facere possimus, Cic. Off. 1, 31 fin.; cf. id. de Or. 1, 32, 144; 3, 47, 182; Sall. J. 100 fin.— 2. (acc. to no. II.), elegantly, charmingly, beautifully: formata d. Jovis species, Cic. poët. Div. 1, 12, 20 (cf. above, decora delubra deum).