Debilito, debílitas, pe. co. debilitâre. C. To make feeble or weak: to discourage.Me dolor debilitat, includítque vocem.Cic.Onus debilitat me.Ouid.Membra debilitant lapidibus, fustibus, ferro. C. They maime my limmes with stones, &c.Affligunt animos & debilitant metu.Cic.Trouble & weakÊ.Audaciam alicuius debilitare & comprimere.Cic.Debilitantur cogitationes inimicorum & proditorum.Cic.Consensus populi debilitatur.Cic.Debilitare & reprimere furores aliquorum.Cic.Dolor patientiam debilitat.Cic.Debilitat spem meam tua profectio. C. Your departing maketh my hope lesse.Studia amicorum debilitare.Cic.Virtutem alicuius debilitare.Cic.Nulla est tanta vis. quæ non ferro ac viribus debilitari frangíque possit. Cic.VocÊ fletu debilitare.Cic.To make that he can scant speake with weeping. Debilitari, passiuè, vt Debilitari morbo. Cels. To be weakened with a sicknes.Turpe est viro debilitari, dolere, frangi, succumbere. Ci. Frangi & debilitari molestia non oportet.Cic.Debilitor lachrymis.Cic.I am faint with weeping.Infringitur ac debilitatur magistratus.Cic.
Lewis and Short: Latin dictionary
dēbĭlĭto, āvi, ātum, 1, v. a. [debilis], to lame, cripple, maim; to debilitate, unnerve, disable, weaken (freq. and class.).I.Lit.a. Of personal objects: gladiatores, qui debilitati fuerint, Gai. Inst. 3, 146: contusi ac debilitati inter saxa rupesque, Liv. 21, 40: corpore debilitantur (saucii), Cic. Caecin. 15, 42: casu debilitatus, Tac. A. 4, 63: lapsu debilitatus, Suet. Aug. 43 (cf. shortly after, qui et ipse crus fregerat): qui filium debilitavit, ut inhabilis militiae sit, Dig. 49, 16, 4, 12; Ov. M. 13, 112: natantium manus lacerabant, donec debilitati, etc., Curt. 4, 3, 5.—b. Of inanimate objects: membra, quae debilitavit lapidibus, fustibus, Cic. Fl. 30, 73: vim ferro ac viribus, id. Marc. 3: lingua Debilitata malis, Lucr. 6, 1150: opes adversariorum debilitatae, Nep. Ages. 5, 2: cibum etiam saepe subtrahunt, ut fame debilitetur eculeorum nimis effrenata vis, Cic. Hortens. Frag. 78 Bait. (Non., p. 105, 7).—Poet.: (hiems) quae nunc oppositis debilitat pumicibus mare Tyrrhenum, i. e. breaks its waves ( = collidit), Hor. Od. 1, 11, 5.II.Trop.a. Of personal objects: quo metu debilitaret nostros, Varr. ap. Non. 163, 30: simulac me fractum ac debilitatum metu viderit, Cic. de Or. 1, 26, 121; cf.: hunc cum afflictum, debilitatum, maerentem, viderem, id. ib. 2, 47, 195: recitatis literis debilitatus atque abjectus, conscientia convictus, repente conticuit,
disheartened
, id. Cat. 3, 5, 10: victi debilitantur animosque demittunt, id. Fin. 5, 15, 42: sin aestivorum timor te debilitat, id. Fam. 7, 14: quosdam continet metus, quosdam debilitat, Quint. 1, 3, 6 et saep.: debilitati a jure cognoscendo, i. e. dispirited, discouraged ( = deterriti), Cic. de Or. 2, 33, 142 (cf. shortly before, a discendo deterrent).—b. Of inanimate objects: membrum reip. fractum debilitatumque, Cic. Fam. 5, 13, 3: animos, id. Lael. 7; so Nep. Dat. 6: animum luctu, metu, Cic. Planc. 42, 103: nimis effrenatam vim fame, id. fragm. ap. Non. 105, 11; cf.: vires animi (senectus), Verg. A. 9, 611: fortitudinem, magnitudinem animi, patientiam (dolor), Cic. Tusc. 5, 27, 76: veritatem multis incommodis, id. Quint. 1, 4: spem meam, id. Att. 5, 4 et saep.: versus, id. de Or. 3, 50: debilitatur ac frangitur eloquentia, Tac. Or. 39.