Cruor, huius cruôris, m. g. Virg.Bloud of a wounde.Atri cruores.Virg.Castus cruor.Ouid.Maydens bloud.Crassus cruor.Virg. Diri cruores draconis. Val. Flac.Flebilis cruor.Senec. Fœdo cruore sparsa ora. Senec.Insyncerus cruor.Virg.Largus cruor inundat locum aliquem, Senec.Obscœnus cruor.Virg. Puniceus. Ouid.Sacer.Virg. Viperinus, Horat. Virgineus.Virg. Vndans. Stat. Stultitiæ cruorem addere. Horat. Affectare cruorem.Stat. Arens cruor. Sil. Diffusus cruor. Lucan. Effusus cruor. Ouid.Manantem ex ore cruorem eiectare. Sil. To caste bloud out at the mouth. Largus cadentum it cruor. Val. Flac.Expiati cruores. Horat. Fusus cruor inficit terram. Senec.Haurire cruorem.Ouid. Lauare fluidum cruorem. Virg.Libare crnorem.Senec. Manat cruore culter. Liu.Oblitus faciem cruore.Tacit.Hauing the face al rayed with bloud.Perfusus cruore.Liu. Rorans cruore. Sil. Sitire cruorem.Senec. Sparsus cruor. Virg.
Lewis and Short: Latin dictionary
crŭor, ōris, m. [cf. kre/as, kru/os, caro, crudus]. I.Blood (which flows from a wound), a stream of blood (more restricted in meaning than sanguis, which designates both that circulating in bodies and that shed by wounding): e nostro cum corpore sanguis Emicat exsultans alte spargitque cruorem, Lucr. 2, 194; Tac. A. 12, 47; and: cruor inimici recentissimus, Cic. Rosc. Am. 7, 19 (cf.: sanguis per venas in omne corpus diffunditur, id. N. D. 2, 55, 138 al.; v. sanguis; cf., however, under II.; class.; most freq. in the poets): occisos homines, cruorem in locis pluribus vidisse, id. Tull. 10, 24: nisi cruor appareat, vim non esse factum, id. Caecin. 27, 76: res familiaris, cum ampla, tum casta a cruore civili, id. Phil. 13, 4, 8; id. Mil. 32, 86; id. Inv. 1, 30, 48; Lucr. 1, 883; Sall. C. 51, 9; Plin. 23, 1, 24, 49; Tac. A. 14, 30; id. H. 2, 21; Suet. Tib. 59; Cat. 68, 79; Ov. M. 4, 121; 6, 253; 6, 388 et saep.; Verg. G. 4, 542; id. A. 3, 43; 5, 469 al.; Hor. C. 2, 1, 36; id. Epod. 3, 6 et saep.—In plur., Verg. A. 4, 687; Val. Fl. 4, 330; cf. the foll.—2.Trop.: scit cruor imperii qui sit, quae viscera rerum,
the vital power
, Luc. 7, 579.—B.Transf., bloodshed, murder: hinc cruor, hinc caedes, Tib. 2, 3 (38), 60; so Ov. M. 4, 161; 15, 463; Hor. S. 2, 3, 275; Luc. 9, 1022. —In plur., Hor. C. 2, 1, 5; Luc. 7, 636.—II. Sometimes, poet., i. q. sanguis, for the blood in the body, Lucr. 2, 669; 3, 787; 5, 131; 1, 864 (for which id. 1, 860 and 867, sanguen). cruppellarii, ōrum, m. [Celtic], harnessed combatants among the Gauls, Tac. A. 3, 43.