Contemplator, ons, m. g. pen. prod. Verbale: vt contemplator cœli. Cic.He that beholdeth with great affection.
Lewis and Short: Latin dictionary
contemplātor, ōris, m. [id.]. I.An observer, surveyor: peritissimus,
a marksman
, Amm. 19, 1, 7.—II.A contemplator, an observer (very rare): caeli ac deorum, Cic. Tusc. 1, 28, 69: mundi animus, Sen. Cons. ad Helv. 8, 4: astrorum, App. Flor. 4, n. 18, p. 361, 4.