Contamino, contáminas, pen. cor. contaminâre. To violate or disteyne by touching or mixing: to destle, pollute, or dishonest. Contaminare se virijs, per translationem.Cic.To desile or dishonest him selfe with vices.Manus contaminare. Sen. To commit some heinous acte.Contaminare se stupro. Sen. Veritatem mendacio contaminare.Cic.To conrrupt.Contaminatur mulcis sla gicijs homo.Cic.Is defiled.Contaminare fabulas. Ter. To mangle comedtes, and make or patch one out of two or three.Culpa contaminari. Author ad Heren. To be guiltie.Torum alicuius contaminare.Ouid.To commit adnoutry.
Lewis and Short: Latin dictionary
con-tāmĭno, āvi, ātum, 1, v. a. [from stem tag, tango]. I. Orig., to bring into contact, touch. A. In gen. (very rare): manus quibus contaminatur, Tert. Apol. 17; cf.: contaminare, contingere, Gloss. ap. Mai, Auct. Class. VI. p. 518 a.—B.To bring into union, to mingle, blend together, unite. So twice in Ter. of the blending of parts of different comedies into one whole: multas Graecas fabulas, Ter. Heaut. prol. 17; id. And. prol. 16; cf. upon this Grauert, Analekten. p. 116 sq.—II.To deteriorate by mingling, corrupt, contaminate, defile, stain, pollute (something by something; very freq., esp. in the trop. signif., and in Cic.; not in Quint.). A.Lit.: deam Syriam urinā, Suet. Ner. 56: lacus (connected with spurcare aquas), Dig. 47, 11, 1: spiritum, Cic. Pis. 9, 20.—Of unnatural vice: ingenuos, Petr. 108, 3.—B.Trop.: gaudium aegritudine aliquā,
to mar, efface
, Ter. Eun. 3, 5, 4: se humanis vitiis (joined with se inquinare domesticis vitiis atque flagitiis), Cic. Tusc. 1, 30, 72: sanguinem suum lege (Canuleia), Liv. 4, 1, 2: gentes, i. e. by adoption into a plebeian family, Cic. Dom. 13, 35: ordines neglegentiā, Suet. Vesp. 9: veritatem aliquo mendacio, Cic. Sull. 16, 45: mentem omni scelere, Liv. 40, 13, 4; cf.: aliquem scelere, Tac. A. 1, 35; and: se sanguine, Cic. Cat. 1, 12, 29: sese maleficio, id. Rosc. Am. 40, 116: se ipsos ac domos suas nefanda praeda, Liv. 29, 18, 8 al.—In part. perf.: contaminati facinore, Caes. B. G. 7, 43; so, tot parricidiis, Cic. Phil. 12, 7, 15: multis flagitiis, id. Clu. 35, 97: omnibus probris, Suet. Aug. 65; id. Vit. 4: judicia vitio paucorum (joined with corrupta), Cic. Div. in Caecil. 21, 70: verbum assiduo usu, Gell. 2, 6, 25.—Hence, contāmĭnā-tus, a, um, P. a., stained with guilt, polluted, contaminated, impure, vile, defiled: se ut consceleratos contaminatosque ab ludis abactos esse, Liv. 2, 37, 9; cf.: pars civitatis, velut contaminata, id. 4, 4, 6: superstitio, Cic. Clu. 68, 194 al.—So several times of incontinence, Hor. C. 1, 37, 9: flos aetatis, Suet. Caes. 49: paene omnibus membris, id. Ner. 29.—Sup.: homo sceleribus flagitiisque contaminatissimus, Cic. Prov. Cons. 6, 14; id. Dom. 9, 23.—Subst.1. contāmĭnāti, ōrum, m., abandoned youths, Tac. A. 15, 37.—2. contāmĭ-nāta, ōrum, n., adulterated things: ut anteponantur ... integra contaminatis, Cic. Top. 18, 69.—Comp. and adv. not in use.