Consigno, consignas, consignâie. Plaut.To seale: to signe: to marke.Consignatæ in animis notiones.Cic.Rnowledge printed in mens mindes.Legem consignare. Vlpian. To adde a condition to the lawe alreadie written.Consignare pecuniam inter alíquos. Suet. Tabulæ maximæ signis hominum nobilium consignantur.Cic.Great instruments or deedes were sealed with.Literis consignamus quæ monumentis mandare volumus. Cic We put in wryting.Vim priuilegij authoritate honestissimorum hominum, & publicis literis consignare.Cic.To consitine or ratifie the priusledge.Senatus iudicia publicis literis monumentísque cõsignata.Cic.The iudgements registred and put in writing.Consignata publiccis literis memoria.Cic.Kept in memory by the common register.Consignata literis Quæstura.Cic.The questorship registred or put in writing.Ratio aliquorum & publicis & priuatis literis consignata.Cic.Rept both in common and priuate bookes.Motus temporis consignandus.Cicer.Meete to be marked or noted.
Lewis and Short: Latin dictionary
con-signo, āvi, ātum, 1, v. a.I.To furnish with a seal, to affix, put one's seal to, to seal, to sign, subscribe (in good prose). A. Prop.: tabellas, Plaut. Curc. 2, 3, 90; id. Bacch. 4, 8, 83: tabulas signis, Cic. Quint. 6, 25: epistulas, Plaut. Trin. 3, 3, 46: laudatio consignata cretā, Cic. Fl. 16, 37: id decretum, Liv. 39, 48, 4; cf.: conscripta consignataque, id. 29, 12, 15: legem, Dig. 1, 19, 13: testamentum, ib. 28, 1, 24: tabellas dotis,
a marriage contract
, Suet. Claud. 29 (for which, briefly, dotem, id. ib. 26): tabulas proprio lino, propriāque cerā, Gai Inst. 2, 181: pecuniam, Dig. 46, 1, 64.—B.Trop., to attest, certify, establish, vouch for: monumentis testata consignataque antiquitas, Cic. Div. 1, 40, 87: senatūs judicia, quae publicis populi Romani litteris monumentisque consignata sunt, id. Deiot. 13, 37: auctoritates nostras, to place beyond doubt, id. Clu. 50, 139; id. Red. in Sen. 11, 29; id. Div. in Caecil. 9, 28.—II.To note, write down, to register, record (so lit. aud trop.; for the most part only in Cic.). A. Prop.: litteris aliquid, Cic. Ac. 2, 1, 2: fundos publicis commentariis, id. de Or. 2, 55, 224: memoriam publicam (legum) publicis litteris, id. Leg. 3, 20, 46: motum temporis, id. Univ. 9 init.—B.Trop.: tot rerum atque tantarum insitae et quasi consignatae in animis notiones. Cic. Tusc. 1, 24, 57: causam, de quā, etc., to make known, indicate (with exprimere), Gell. 14, 2, 17.—Hence, consignātē, adv. (of the P. a. consignatus, a, um, not in use; Hertz, consignatius); acc. to II.,
in a distinct manner, plainly, distinctly; comp
., Gell. 1, 25, 8.—Sup.: versus consignatissime factus, Gell. 1, 15, 12; cf. the preced.