Consensus, huius consensus, m. g. Cice. A consent: an accord or agreement.Consensus æui. Plin. Consensus & dissensus. Claud. Agreement: disagreement.Consentus atque consensus.Cic.Consensus in eo mortalium. Plin. All men agree in this.Omnium consensus naturæ vox est.Cic.Diuulsus ordinum consensus.Cic.The states were in sundry opinions.Se tueri consensu signantium. Quint. Conspiratio consensúsque virtutum.Cic.Magnus inter aliquos consensus.Cic.Nudus consensus. Vlpian. Pius consensus. Sen. Omnium consensu ad eum defertur imperium. Cæsar. By the accord of all he was made chiese ruler.Vno consensu iuncta & continens natura.Cic. Consensus idem quod Sympathia. Ci. Mutual agreemÊt. Defendere aliquid consensu. Quint. Complecti alterius consensum.Plin. iun.Meruit omnium consensum. Quint. He wanne the consene of all men.
Consentio, consentis, consensi, consensum, consentîre. Plin. To consent: to agree or accord: to be of one opinion. Also to be connenient.Consentire & Pugnare, contraria.Cic.Omnes ætates, omnes ordines vn consentiunt.Cic.Vna & mente & voce consentire.Cic.To agree in heart and worde.Vno ore omnes de vtilitate amicitiæ consentiunt.Cic.Consentio tibi.Cic.I agree to you: you and I agree.Consentire sibijpsi.Cic.To be alway like him selfe: to abide still in his opinion.Superioribus iudicijs consentire.Cic.Naturæ consentire, finis bonorum est Stoicis.Cic.To be agreeable to nature.
con-sentĭo (also cosentĭo; v. infra), sensi, sensum, 4, v. n. and aI. = unā sentio, to feel together: multa (corpora, i. e. substances) Quae neque conecti potuere neque intus Vitalis motus consentire atque imitari, Lucr. 2, 717 Lachm.; cf.: consentire animam totam per membra videmus, id. 3, 153; Scrib. Comp. 104.—II.To agree, accord, harmonize with a person or thing; to assert unitedly, determine in common, decree, to unite upon something accordantly, etc. (freq and class. in prose and poetry); constr with cum, inter se, the dat., or absol. of person; and with the acc., de, ad, in, the inf.. causā, or absol. of the thing. A.Lit., with personal subjects. 1. In a good sense, with acc. and inf.: HONC. OINO. PLOIRVME. COSENTIONT. ROMAI. DVONORO. OPTVMO. FVISE. VIRO ... LVCIOM. SCIPIONE., etc. (i. e. hunc unum plurimi consentiunt Romanum bonorum optimum fuisse virum ... Lucium Scipionem), inscription of the Scipios, C. I. L. 1, 32: Wordsworth, Fragm, and Spec. p. 160; cf. Cic. Fin. 2, 35, 116; and id. Sen. 17, 61: omnes mortales unā mente consentiunt, omnia arma eorum, qui haec salva velint, contra illam pestem esse capienda, id. Phil. 4, 3, 7; so Quint. 1, 10, 33; 2, 15, 36 al.; Tac. A. 6, 28 al.—With inf.: seu quicquid ubique magnificum est in claritatem ejus (sc. Herculis) referre consensimus, Tac. G. 34 fin.—With de de amicitiae utilitate omnes uno ore consentiunt, Cic. Lael. 23, 86; so id. Phil. 1, 9, 21: cum aliquo de aliquā re, id. Ac. 2, 42. 131.—With cum: consentire cum aliquā re, verbis discrepare, Cic. Fin. 4, 26, 72: cum his (oratoribus) philosophi consentiunt, Quint. 2, 17, 2; so Suet. Aug. 58.—With dat.: illis superioribus, Quint. 2, 15, 32; so id. 5, 14, 33: sibi ipse, Cic. Off. 1, 2, 5; cf. id. Clu. 22, 60: cui parti, Quint. 5, 14, 9: iis, quibus delectantur, id. 5, 11, 19: studiis alicujus, Hor. Ep. 1, 18, 65 al.—With adversus: adversus maleficium omne consensimus, Sen. Ben. 3, 6, 2: adversus patrem cum amicis, Val. Max. 9, 11, ext. 3.—With ad: parvo exercitu, sed ad benevolentiam erga nos consentiente, Cic. Att. 5, 18, 2; id. Tusc. 3, 2, 3; id. N. D. 2, 23, 60; 2, 46, 119; id. Cat. 4, 7, 15; 4, 9, 18; cf.: ad rem publicam conservandam, id. Phil. 4, 4, 10: ad decernendum triumphum, Liv. 36, 40, 10: ad necem ejus, id. 39, 50, 6: ad indutias, Suet. Calig. 5.—With in: in homine non, ut omne, omnia in unum consentientia, sed singulis membris suum cuique consilium, Liv. 2, 32, 9: in hoc non contumaciter consentio, Quint. 11, 3, 11; cf.: consentire in asserendā libertate, Suet. Calig. 60: puro pioque duello quaerendas censeo itaque consentio consciscoque, old formula of voting in Liv. 1, 32, 12.—With ut: senatus ... censuit consensit conscivit ut bellum cum priscis Latinis fieret, old formula for declaring war, Liv. 1, 32, 13.—With ne: constat, ad alia discordes in uno adversus patrum voluntatem consensisse, ne dicerent dictatorem, Liv. 4, 26, 7.—With acc. rei: consensit et senatus bellum, i. e.
has voted, decreed war
, Liv. 8, 6, 8: bellum erat consensum, id. 1, 32, 12: consensa in posterum diem contio, id. 24, 38, 11.—With inf.: si consenserint possessores non vendere, quid futurum est?Cic. Agr. 1, 5, 15. —Impers.: de prioribus consentitur, Tac. A. 1, 13: inter plurimos consensum est duas esse partes, Quint. 9, 1, 17; 5, 10, 12; Liv. 9, 7, 7; so, consensum est, ut, etc., id. 30, 24, 11.—2. In a bad sense, to agree to any wrong, to join in, to plot together, conspire, take part in, etc.: neque se cum Belgis reliquis consensisse, neque contra populum Romanum omnino conjurasse, Caes. B. G. 2, 3; so id. ib.fin.: belli faciendi causā, Cic. Verr. 2, 5, 8, 18: urbem inflammare, id. Phil. 2, 7, 17: quod consensisset cum Hispanis quibusdam ... eum (Pompeium) comprehendere, id. Fam. 6, 18, 2: ad prodendam Hannibali urbem Romanam, Liv. 27, 9, 14: ad aliquem opprimendum, Nep. Dat. 5, 2: quod undique abierat, antequam consentirent, Liv. 23, 28, 4; so absol., id. 34, 49, 9 al.—B.Transf., with inanimate subjects, to accord, agree, harmonize with, to fit, suit, etc. (a). With cum: sed mihi ne utiquam cor consentit cum oculorum aspectu, Enn. ap. Cic. Ac. 2, 17, 52; cf.: cum vultus Domitii cum oratione non consentiret, Caes. B. C. 1, 19; Quint. 11, 1, 2; 11, 3, 113; 11, 3, 122: secum ipsa (oratio; together with sibi constet), Cic. Univ. 3; id. Brut. 38, 141: precor ... ut vestrae mentes atque sententiae cum populi Romani voluntatibus suffragiisque consentiant, id. Mur. 1, 1; Dig. 46, 4, 14.—(b). With inter se: (pulchritudo corporis) delectat hoc ipso, quod inter se omnes partes cum quodam lepore consentiunt, Cic. Off. 1, 28, 98; Quint. 5, 7, 29.—(g). With dat.: si personis, si temporibus, si locis ea quae narrantur consentiunt, Cic. Part. Or. 9, 32; id. Phil. 1, 1, 2; id. Att. 7, 3, 3; Quint. 11, 3, 65; 11, 3, 164 al.: sibi ipsa lex, id. 2, 4, 37.—(d).Absol., Lucr. 3, 170; 2, 915; 3, 154: ratio nostra consentit, pugnat oratio, etc., Cic. Fin. 3, 3, 10: judicationem et statum semper consentire, Quint. 3, 11, 20: nisi ab imo ad summum omnibus intenta nervis consentiat (cithara), id. 2, 8, 15: utrumque nostrum incredibili modo Consentit astrum, Hor. C. 2, 17, 22.—Hence, 1. con-sentĭens, entis, P. a., agreeing, accordant, unanimous: tanta rerum consentiens, conspirans, continuata cognatio, Cic. N. D. 2, 7, 19: cujus de laudibus omnium esset fama consentiens, id. Sen. 17, 61: animi, id. Div. 2, 58, 119: consilium omnis vitae, id. Tusc. 5, 25, 72.—Abl. consentiente and -ti: hominum consentiente auctoritate contenti non sumus?Cic. Div. 1, 39, 84; so, consentiente voce, Suet. Galb. 13; on the other hand, clamore consentienti pugnam poscunt, Liv. 10, 40, 1.—2. consensus, a, um, Part., agreed upon: consensis quibusdam et concessis, Gell. 15, 26, 2.