Consensio, onis, f g. Verbale. Cic.Consent or accord: one mind or purpose.Aperta consensio ciuitatum.Tacit.Omnium gentium consensio in omni re lex naturæ putanda est.Cic.The consent and agreement of all.Consensio Magistratus de aliquibus.Cic.
Lewis and Short: Latin dictionary
consensĭo, ōnis, f. [consentio], an agreeing together, agreement, unanimity, common accord (in good prose; most freq. in Cic.). I. In gen.: omnium gentium omni in re, Cic. Tusc. 1, 13, 30: firma omnium, id. N. D. 1, 17, 44: tanta Italiae, id. Red. Quir. 8, 18: nulla de illis magistratuum, id. Red. in Sen. 15, 38: singularis omnium bonorum in me tuendo, id. Fam. 1, 9, 13: universae Galliae consensio libertatis vindicandae, Caes. B. G. 7, 76: summa voluntatum, studiorum, sententiarum, Cic. Lael. 4, 15.— 2. As a figure of speech, Quint. 9, 2, 51.— B.Transf.: naturae,
harmony
, Cic. de Or. 3, 5, 20.—II. In a bad sense, a plot, combination, conspiracy, Cic. Planc. 15, 37; id. Font. 7, 16 (3, 6): scelerata, id. Att. 10, 4, 1: magna multorum, Nep. Alcib. 3, 3.— In plur.: nullaene consensiones factae esse dicuntur?Cic. Verr. 2, 5, 4, 9.—b. In concreto, those who have banded together, conspirators: globus consensionis, Nep. Att. 8, 4.