Commaculo, commáculas, pe. cor. commaculâre, Idem quod Maculare. To spot: to defile: to distaine.Commaculare se ambitu, per metaphoram.Cic.To staine him selfe, &c.Manus commaculare sanguine alicuius.Virg.
Lewis and Short: Latin dictionary
com-măcŭlo, āvi, ātum, 1, v. a., tospot, stain, pollute, defile on all sides (rare but class.). I.Lit.: sanguine manus, Verg. E. 8, 48: sanguine suo altaria deūm, Tac. A. 1, 39: commaculatus sanguine, Paul. Nol. 6, 164.—II.Trop.: se isto infinito ambitu, Cic. Cael. 7, 16: se cum Jugurthā miscendo, Sall. J. 102, 5: pia templa domosque occursu, Stat. Th. 11, 752: se consortiis aliquorum, Cod. Th. 3, 12, 3: vidnitatem stupri procacitate, ib. 3, 16, 2: flagitiis commaculatus, Tac. A. 16, 32: nam praeter satellites commaculatos quis eadem volt?Sall. H. 1, 41, 21 Dietscn.