circum-clūdo, si, sum, 3, v. a. [claudo], to shut in, enclose on every side (in good class. prose): ne duobus circumcluderetur exercitibus, Caes. B. C. 3, 30; cf. Suet. Tib. 20; Auct. B. Hisp. 6: cornua ab labris argento,
to surround with a rim of silver
, Caes. B. G. 6, 28 fin.; Plin. 18, 35, 78, 344: SEPVLCRVM MACERIIS, Inscr. Orell. 4349.— II.Trop.: L. Catilina consiliis, laboribus, periculis meis circumclusus ac debilitatus,