Cessio, cessiônis, Verb. Cic. Aut in iure cessio. A yeelding or giuing ouer.
Lewis and Short: Latin dictionary
cessio, ōnis, f. [1. cedo]; only in jurid. lang. I.A giving up, surrendering: abalienatio est ejus rei, quae mancipi est, aut traditio alteri nexo aut in jure cessio, Cic. Top. 5, 28; Dig. 42, 3 tit.; Gai Inst. 3, 78; v. Dict. of Antiq., de cessione bonorum.— II. Diei, the approach of a term, Dig. 36, 2, 7.