Capitâlis, & hoc capitále, pen. prod. Cicer.Deadly: worthie death: worthie grienous punishment.Capitale crimen, vel facious dicitur.Cic.An offence worthy death. Capitalis ædis. The house wherein was committed a deadly offence.Capitalis aduersarius.Cic.A deadly enimie.Capitalem fraudem admittere. Vlpian. To commit a thing worthy death.Hostis capitalis.Cic. Iniustitia capitalis. Cic.Inscitia capitalis. Plin. Ignoraunce putting one in daunger of his life.Ita capitalis. Horat. Mortall wrath.Iudicia capitalia. Quint. Morbus capitalis. Gell. A mortall disease.Nefas capitale.Ouid. Noxa capitalis. Liu.Odium capitale.Cic.Mortall hatred.Capitalis oratio.Cic.Capitale periculum.Plaut.Capitalis pestis, voluptas corporis.Cic.A deadly poyson.Reditus capitalis & pestifer.Cic.Rei capitalis quæstiones.Cic.Rei capitalis accusare.Cic.Rei capitalis damnare siue condemnare.Cic.Cui rei capitalis dies dicta sit.Liu.Capitales triumuiti, ad quos capitalium causarum animaduersio spectabat.Liu.Indges in causes of death.Capitale est. Plin. It is death.Capitalia ausi.Liu.That haue deserued death. Capitale ingenium, Ingenium solers exponit.Ouidius.A subtile wit.
Lewis and Short: Latin dictionary
căpĭtālis, e, adj. [caput]. I.Relating to or belonging to the head. In this signif. extant only in the subst. capital, a headdress of priests, Varr. L. L. 5, 130 Müll.; but, capital linteum quoddam, quo in sacrificiis utebantur, Paul. ex Fest. p. 48 ib. —II.Transf.A.Relating to life, by which life is endangered, capital: periculum,
, Gell. 16, 13, 5.—2. Esp. freq. as jurid. t. t. of those crimes which are punishable by death or by the loss of civil rights, capital, v. Dig. 21, 1, 23, 2; 48, 1, 2: accusare aliquem rei capitalis,
of a capital crime
, Cic. Verr. 2, 2, 28, 68: qui in vinculis essent damnati rei capitalis, id. Sen. 12, 42: cui rei capitalis dies dicta sit, Liv. 3, 13, 4: reus rerum capitalium, Cic. Verr. 2, 2, 39, 95: manifesti rerum capitalium, Sall. C. 52 fin.: rerum capitalium condemnati, id. ib. 36, 2: damnati, Tac. A. 1, 21 fin.: in rerum capitalium quaestionibus, Cic. Verr. 2, 2, 28, 68: crimen, id. ib. 2, 5, 9, 23; Tac. A. 3, 60: facinora, Cic. poët. N. D. 1, 6, 13; cf. flagitia, Ter. Ad. 4, 7, 5: maleficia, Dig. 48, 8, 18 pr.: judex rei capitalis, Quint. 7, 3, 33; Curt. 6, 8, 25; Cic. Dom. 30, 78: capitalium rerum vindices, Sall. C. 55 al.: fraudem admittere, Cic. Rab. Perd. 9, 26: causae, Quint. 8, 3, 14: judicia, id. 4, 1, 57: noxa, Liv. 3, 55, 5: poenā afficere aliquem, Suet. Caes. 48: condemnare, id. Dom. 14: animadversione punire, id. Aug. 24: supplicio incesta coërcere, id. Dom. 8: capitale nullum exemplum vindictae, Plin. 29, 1, 8, 18: supplicium, Curt. 3, 2, 17: capitalis locus ubl si quid violatum. est, caput violatoris expiatur, Fest. p. 50: judicium trium virorum capitalium,
who had charge of the prisons and of executions
, Cic. Or. 46, 156; Liv. 39, 14, 10; 25, 1, 10; cf. id. 32, 26, 17; and the joke of Cic. Fam. 7, 13, 2.—Also subst.: căpĭtal (postAug. sometimes căpĭtāle, as also in poorer MSS. of earlier authors), plur. capitalia, a death (real or civil), banishment, etc., in consequence of crime: capital = facinus quod capitis poenā luitur, Fest. p. 37: capital kefalikh\ timwri/a, Vet. Gloss. (a). Capital facere, Plaut. Men. 1, 1, 16; id. Merc. 3, 4, 26: scimus capital esse irascier, Lucil. ap. Non. p. 38, 17: quique non paruerit capital esto, Cic. Leg. 2, 8, 21; id. Inv. 2, 31, 96: praesidio decedere apud Romanos capital esse, Liv. 24, 37, 9 Gronov.; Mel. 1, 9, 7 Tzschuck; Curt. 8, 4, 17; 8, 9, 34; Quint. 9, 2, 67: degredi viā capital leges fecere, Plin. 12, 14, 32, 63; 10, 23, 31, 62; Just. 2, 7, 8; Suet. Calig. 24 Oud. and Wolf; Sil. 13, 155; cf. Front. 4, 6, 3 Oud.—(b). Capitale: capitale est obicere anteacta, Quint. 9, 2, 67; Tac. Agr. 2.—(g).Plur.: capitalia: capitalia vindicanto, Cic. Leg. 3, 3, 6: capitalia ausi plerique, Liv. 26, 40, 17; Suet. Tib. 58.—b.Trop.: inimicus,
, Cic. Off. 2, 21, 73: capitalis et pestifer Antonii reditus, id. Phil. 4, 1, 3: totius autem injustitiae nulla capitalior quam eorum, etc., id. Off. 1, 13, 41: nulla capitalior pestis quam, etc., id. Sen. 12, 39.—B.That is at the head, chief, first in something, pre-eminent, distinguished (rare): capitale vocamus Ingenium sollers (as we often use capital), Ov. F. 3, 839: Siculus ille (sc. Philistus) capitalis, creber, acutus, etc.,
a writer of the first rank
, Cic. Q. Fr. 2, 11 (13), 4: jocus, a capital joke, Treb. XXX. Tyrann. 10. —Comp.: hoc autem erat capitalior, quod, etc.,