Calamis, idis, A famons ingrauer. Plinius. libro. 34 ca 7. But Ouid. calieth him Calais.
Calamus, calami, pen. corr. A reede: a wheaten or oten straw: a pype or whistle: a writing penne: a sishing rodde: a lyme twigge: a little twigge or greffe: a dart or arrow: the ile or forme of an oration: a pole to meate with.Fragiles calami.Virg.Brickle reedes.Lentus in frangendo calamus. Plin. Tough in breaking.Palustres calami.Ouid. Calamus auenæ. Plin. An oten straw.Calamus.Virg.A pipe.Arguti calami. Sil. Londe or shrill pypes.Dispares calami ceræ compagine inter so iuncti.Ouid.Hiantes calamos labro percuttere. Lucret. Leues calamos inflare.Virg.Æquiparate calamis aliquÊ.Virg.To play as wel on apipe.Coniungere cera calamos.Virg.Ludere agresti calamo.Virg. Id est stylo rustico carmen bucolicum scribere aut componere. Terere calamo labellum.Virg.To play on his pype. Calamus. Martial. A lyme rodde.Volucrem calamo sequi. Sil. Calamus. Plin. A greffe. Calamus.Ouid.An atrow. Calamus. Martial. A writing penne.Calamum mtingere. Quint. To dippe his penne in the ynke.Rudis calamus loriptorius. Celsus. Calamus, Plin.A sweete cane growing in Arabie.
Lewis and Short: Latin dictionary
Călămis, ĭdis, m., = *ka/lamis, a distinguished Greek sculptor and artificer in metals (about Olymp. 78), Cic. Brut. 18, 70; Quint. 12, 10, 7; Plin. 34, 7, 18, 47; 34, 8, 19, 71; Prop. 3 (4), 9, 10; Ov. P. 4, 1, 33.