Bellígero, bellígeras, pe. cor. belligerâre. Liu.To make warre.Belligerant Ætoli cum Aulide.Plaut.
Lewis and Short: Latin dictionary
bellĭgĕro, āvi, ātum, 1, v. a. (bellĭ-gĕror, āri, v. dep., Hyg. Fab. 274 fin.) [bellum-gero], to wage or carry on war, to fight (very rare): nec cauponantes bellum, sed belligerantes, Enn. ap. Cic. Off. 1, 12, 38 (Ann. v. 201 Vahl.); Poët. ap. Quint. 9, 4, 39: postquam belligerant Aetoli cum Aliis, Plaut. Capt. prol. 24; id. Truc. 2, 7, 67: excitandus nobis erit ab inferis quoniam nobis non solum cum his... sed etiam cum fortunā belligerandum fuit, Cic. Red. Quir. 8, 19 (but ap. Cic. Font. 16, 36, the true read. is in bello gerendo, B. and K.): cum Gallis tumultuatum verius quam belligeratum, Liv. 21, 16, 4: adversum accolas, Tac. A. 4, 46; 2, 5; 3, 73; Suet. Aug. 94.—II.Trop.: cum Geniis suis, Plaut. Truc. 1, 2, 81: cum fortunā, Cic. Red. Quir. 8, 21.