Auditio, Verbale. f. g. Actus ipse audiendi. Hearing.Cic.Dántque se ad ludendÛ fabellarúmq; auditione ducuntur.Rumoribus atque auditionibus permoti. Cæsat. With light rumours and hearing of reportes.Fama & anditione accipere.Cic.To vnderstande by reporte and hearesay.Fictæ auditiones.Cic.Fayned reportes.Falsas auditiones depellere. Tac. False reportes.Auditio tenuis, vel leuis. Cælius ad Ciceronem. Cæs. A very light report: scant a worde spoken of it.
Lewis and Short: Latin dictionary
audītĭo, ōnis, f. [audio]. I.A hearing, a listening to (syn.: auditus, auscultatio): (pueri) fabellarum auditione ducuntur, Cic. Fin. 5, 15, 42: qui est versatus in auditione et cogitatione, quae studio et diligentiā praecurrit aetatem, id. de Or. 2, 30, 131; Quint. 2, 2, 11; 10, 1, 10: audite auditionem in terrore vocis ejus, hear a hearing (after the Heb.), i. e. hear attentively, Vulg. Job, 37, 2.—II.Hearsay: hoc solum auditione expetere coepit, cum id ipse non vidisset?Cic. Verr. 2, 4, 46.—Hence, meton., (a). (Abstr. pro concr.) A report, hearsay, news (also in plur.): si accepissent famā et auditione esse quoddam numen et vim deorum, Cic. N. D. 2, 37, 95: fictae auditiones, id. Planc. 23, 56: ne tenuissimam quidem auditionem de eā re accepi, not even the slightest inkling, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 1: His rebus atque auditionibus permoti etc., Caes. B. G. 4, 5; 7, 42: falsae auditiones, Tac. A. 4, 11 fin.: ab auditione malā non timebit, Vulg. Psa. 111, 7; ib. Nah. 3, 19.— And (b). Effect for cause, the voice: Domine, audivi auditionem tuam et timui, Vulg. Hab. 3, 2.—III.The hearing of a pupil (cf. audio, II. A. 2.); hence, meton. (abstr. pro concr.), a lecture, lesson, discourse (perh. only post-Aug.): Sedere in scholis auditioni operatos, Plin. 26, 2, 6, 11: egressus ex auditione, Gell. 14, 1; 18, 2; 19, 8.—IV. For auditus, the sense of hearing, the hearing, App. Dogm. Plat. p. 9, 27.