Auspicium, auspicij, n. g. Cic.A signe or token shewed by birdes of things to come. Also fortune: conduct or disposition of a capitaine: signification of a thing to come: authoritie.Funeris auspicium.Stat. Auspicia nuptiarum Cic.Vrbs auspicijs condita.Cic. Addicentia auspicia. Tacit.Auspicium bonum. Catul. Bono auspicio aliquid facere.Cic.Luckily.Consulare auspicium.Cic. Fauens auspicium. Ouid. Id est prosperum. Ferale auspicium. Claudian. Grande auspicium. Ouid.Infœlix auspicium.Stat.An vnluckie token.Iuge auspicium.Cic.Liquidum auspicium.Plaut.A manifest signe or token.Auspicio malo huc veni.Plaut.In an ill houre: ill fortune brought me hither.Auspieio meliore. Pla. With better lucke: more fortunately.Militare auspicium.Cic. Mollia auspicia. Claud. Optimum auspicium.Cic. Regalia auspicia. Claud. Secunda auspicia. Horat. Saluis auspicijs.Cic. Sinistrum auspicium. Cic.Solennia auspicia. Claud. Vtile auspicium. Ouid. Auspicium.Virg.Conduite or gouernment of a captaine.Maioribus auspicijs ire.Virg.To goe with a greater pompe and solemnitie.Meis auspicijs illud agam. Virgil. I will doe this after my owne phantasie or aduise.Suis auspicijs viuere.Virg.After his owne pleasure.Auspicio atque ductu us. Liu.Vnder his conduite and leading. Imperio atque auspicio. Plaut.
Lewis and Short: Latin dictionary
auspĭcĭum, ii, n. [auspex], divination by observing the flight of birds, augury from birds, auspices (cf. augurium). I. A..Lit.: auspicia avium, Plin. 7, 56, 57, 203 (as if overlooking the origin of auspicium): praetor auspicat auspicium prosperum, Naev. ap. Non. p. 468, 28: Dant (Romulus et Remus) operam simul auspicio augurioque etc., Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107 (Ann. v. 81 sq. Vahl.: pullarium in auspicium mittit, Liv. 10, 40, 2: ab auspicio bono proficisci, of marriage, Cat. 45, 19 Ellis (cf. auspex, II. A. 2.) et saep.; cf. the class. passages, Cic. Div. 1, 47 sq.; 2, 34 sq.; Liv. 6, 41, 4 sq.—So auspicium habere, to have the right of taking auspices (which, in the performance of civil duties, was possessed by all magistrates, but, in time of war, only by the commander - in - chief): omnes magistratus auspicium judiciumque habento, Cic. Leg. 3, 3, 10: quod nemo plebeius auspicia haberet, Liv. 4, 6, 2.—Of the commander - in - chief: expugnatum oppidumst Imperio atque auspicio mei eri Amphitruonis, Plaut. Am. 1, 1, 37: Ut gesserit rem publicam ductu, imperio, auspicio suo, id. ib. 1, 1, 41; 2, 2, 25: qui ductu auspicioque ejus res prospere gesserant, Liv. 5, 46, 6; 8, 31, 1; 10, 7, 7; 41, 28, 1 al.; 21, 40, 3: recepta signa ductu Germanici, auspiciis Tiberii, Tac. A. 2, 41: Septentrionalis oceanus navigatus est auspiciis divi Augusti, Plin. 2, 67, 67, 167: alia ductu meo, alia imperio auspicioque perdomui, Curt. 6, 3, 2: domuit partim ductu partim auspiciis suis Cantabriam, etc., Suet. Aug. 21 Ruhnk.—And so absol.: vates rege vatis habenas, Auspicio felix totus ut annus eat (sc. tuo), Ov. F. 1, 26 Merk.—Hence for the chief command, guidance: tuis auspiciis totum confecta duella per orbem, Hor. Ep. 2, 1, 254 Schmid: Illius auspiciis obsessae moenia pacem Victa petent Mutinae, Ov. M. 15, 822.—And, in gen., right, power, inclination, will: Me si fata meis paterentur ducere vitam Auspiciis et sponte meā componere curas, etc., Verg. A. 4, 341: Communem hunc ergo populum paribusque regamus Auspiciis, id. ib. 4, 103 (aequali potestate, Serv.).—B.Transf., in gen., a sign, omen, a divine premonition or token: Liquido exeo auspicio foras, Avi sinistrā, Plaut. Ep. 2, 2, 2; so id. Ps. 2, 4, 72: optimum, id. Stich. 3, 2, 6: dicere ausus est optimis auspiciis ea geri, Cic. Sen. 4, 11: quae contra rem publicam ferrentur, contra auspicia ferri, id. ib.: melius, Plaut. Men. 5, 9, 88: vanum, Prop. 1, 3, 28: infaustum, Verg. A. 11, 347: felix, Just. 1, 10 al.—So, auspicium facere, of things which give signs, tokens, omens: augurium haec (mustela) facit, Plaut. Stich. 3, 2, 10: cur aliis a laevā, aliis a dexterā datum est avibus, ut ratum auspicium facere possint?Cic. Div. 2, 38, 80: circa summum culmen hominis auspicium fecisse, Liv. 1, 34, 9.—Poet.: cui (diviti) si vitiosa libido Fecerit auspicium, gave him a token (viz. for changing), urged him to a new decision, Hor, Ep. 1, 1, 86.—II.Trop., = initium, a beginning (cf. auspicor, II., and auspex, II. B.): auspicia belli a parricidio incipientes, Just. 26, 2, 2: auspicia regni a parricidio coepit, id. 27, 1.