Ărēŏpăgītes, ae, m., = *)areiopagi/ths, an Areopagite, a member of the court of the Areopagus at Athens (v. Areopagus), Enn. ap. Varr. L. L. 7, 19 Müll. (Trag. v. 190 Vahl.); Varr. L. L. l. l.; Cic. Phil. 5, 5, 14; id. Balb. 12 fin.; id. Off. 1, 22, 75; id. Div. 1, 25, 54; Vulg. Act. 17, 34; Macr. S. 7, 1.—Hence, Ărēŏpăgītĭcus, a, um, adj., = *)areiopagitiko/s, of or pertaining to an Areopagite: gymnasia, Sid. Ep. 9, 9.