Anxíetas, penult. corr. Plin. Thought, care, heauinesse, anguish or sortow.Anxietas animi.Ouid.Anxitûdo. pen. prod. anxitudinis, pro Anxietate. Cic.
Lewis and Short: Latin dictionary
anxĭĕtas, ātis, f. [anxius]. I.The quality or state of anxius, anxiety (as a per manent condition, while angor, anguish, is only momentary; cf. Hab. Syn. 108, and v. angor), Cic. Tusc. 4, 12, 27: perpetua anxie tas, Juv. 13, 211.—But sometimes = angor, temporary anguish, fear, trouble, etc.: animi, Ov. P. 1, 4, 8; Curt. 4, 13: divortii anxietate mortuus, Plin. 7, 53, 54, 186.—II.Anxious care, carefulness in regard to a thing (only post-Aug.): quaerendi, judicandi, comparandi anxietas, Quint. prooem. 8 fin.: anxietas et quasi morositas disputationis, Gell. 1, 3, 12; cf. anxius, B.