Angustia, angustiæ: siue potius Angustiæ, angustiariuum, pluraliter rantùm. Cæl. Streights or narow places: also perpleritie and trouble of minde.Angustia loci. Plin. Narownesse. Pectoris angustiæ, per metaphoram.Cic.Basenesse of stomacke and wit, not able to compasse or atchiene any great enterprise. Angustia orationis.Cic.Spare eloquence.Ad angustias verborum aliquem reuocare Cic.Not to rest in the sence or meaning, but to take the wordes streightly attording to the letter. Angustiæ ærarij Cicer.Scarcitie of money in the common treasutie.Rei familiaris angustia.Cic.Small substaunce.Ex suis angustijs alterius sustentare tenuitatem.Cicer.With his small substaunce. Angustiæ temporum.Cic.Shortnesse of time, also aduersitie or troublous state of time. Angustijs vrgeri.Cic.To be in great distresse.Adductus est in summas angustias.Cic.He hath muth a doi by is brought into a great streight.
Lewis and Short: Latin dictionary
angustĭae, ārum (rare in class. Lat. in sing angustĭa, ae, Plin. 14, 6, 8, 61; cf. Charis. p. 20 P.; but freq. in eccl. Lat., Vulg. Gen. 42, 21; ib. Psa. 118, 143; ib. Rom. 2, 9; ib. 2 Cor. 2, 4 al.), f. [angustus]. I.Lit., narrowness, straitness; a defile, strait (perhaps only in prose; syn.: fauces, angustum). A. Of places: Corinthus posita in angustiis atque in faucibus Graeciae, Cic. Agr. 2, 32; so id. N. D. 2, 7; id. Tusc. 1, 20, 45: itineris, Caes. B. G. 1, 39: Italia coacta in angustias, Sall. Fragm. H. ap. Serv ad Verg. A. 3, 400 (97, II. p. 250 Gerl.): loci, id. C. 58, 20: quod intercidit et incuriā coloni locique angustiā. Plin. 14, 6, 8, 61: angustiae locorum, Nep. Dat. 8, 4, and Vulg. 2 Macc. 12, 21: angustiae saltibus crebris inclusae, Liv. 28, 1: diu in angustiis pugnatum est, id. 34, 46: itinerum, Tac. A. 15, 43 fin.: per angustias Hellesponti, Suet. Caes. 63: vicorum, id. Ner. 38; so id. Aug. 45; id. Claud. 12; id. Oth. 9 al.—B. Of other things: spiritūs,
shortness of breath
, Cic. de Or. 3, 46, 181: urinae,
strangury
, Plin. 21, 21, 92, 160.—II.Trop.A. Of time, shortness, brevity, want, deficiency: in his vel asperitatibus rerum vel angustiis temporis, Cic. de Or. 1. 1: edidi quae potui, non ut volui, sed ut me temporis angustiae coëgerunt, id. ib. 3, 61; id. Verr. 2, 1, 56; Cic. Fil. ad Tir. Fam. 16, 21, 7: in angustiā temporum, Vulg. Dan. 9, 25.—B. Of money or other possessions, scarcity, want: aerarii, Cic. Agr. 2, 14: pecuniae publicae, id. Fam. 12, 30: rei frumentariae, Caes. B. C. 2, 17: fortunae, Tac. A. 2, 38: stipendii, id. ib. 1, 35: ad eas rei familiaris angustias decidit, Suet. Claud. 9.— Sometimes absol., want, indigence, poverty: ex meis angustiis illius sustento tenuitatem, Cic. Fil. ad Tir. Fam. 16, 21, 4: paternae, Tac. A. 1, 75.—C. Of external circumstances, condition, etc., difficulty, distress, perplexity, straits: in summas angustias adduci, Cic. Quint. 5; so id. Fin. 2, 9, 28: cum in his angustiis res esset, Caes. B. C. 1, 54: vereri angustias, Cic. Planc. 22: angustiae petitionis, i. e.
the difficulty of obtaining the consular dignity
, id. Brut. 47. —So the Vulg. very freq. of external circumstances and of inward state, both in sing. and in plur.: videntes angustiam animi, Gen. 42, 21; so ib. Exod. 6, 9; ib. Rom. 2, 9; and ib. 2 Cor. 2, 4: tenent me angustiae, ib. 2 Reg. 1, 9; so ib. 2 Cor. 6, 4; 12, 10 al. —D. Of mind or feeling, narrowness, contractedness: non capiunt angustiae pectoris tui, Cic. Pis. 11: cujus animus tantis angustiis invidiae continetur, by such meanness of envy, Auct. ad Her. 4, 43.—E. Of scientific inquiries which go too deeply into details, and lay too much stress upon little things, subtile or minute verbal criticisms: me ex campo aequitatis ad istas verborum angustias revocas,
into a dilemma of verbal subtleties
, Cic. Caecin. 29: cur eam (orationem) in tantas angustias et in Stoicorum dumeta compellimus?
straits
, id. Ac. 2, 35.—F. Of discourse, brevity, simplicity: angustia conclusae orationis non facile se ipsa tutatur. Cic. N. D. 2, 7, 20 (v. the context).—So in sing., Non. p. 73, 26.
angustĭo, āvi, ātum, 1, v. a. [angustus], pr. to make narrow, to straiten; only trop. and in eccl. Lat. to straiten, hamper, distress: angustiatus prae pavore, Vulg. Jud. 13, 29: qui se angustiaverunt, ib. Sap. 5, 1: sed non angustiamur, ib. 2 Cor. 4, 8; 6, 12; ib. Heb. 11, 37.