Amen, Dictio est Hebræa, quæ Verè aut Veritas signisicat: particula seruiens, quÛ aliquid consirmandum est. So be it.
Lewis and Short: Latin dictionary
āmēn [; Gr. a)mh/n] (eccl. Lat.). I.Adj., true, faithful: (tu Deus) fecisti mirabilia, cogitationes fideles, amen (Heb. = verity), Vulg. Isa. 25, 1.—II.Subst., truth, faith fulness: qui benedictus est, benedicetur in Deo amen,
in the God of faithfulness
, Vulg. Isa. 65, 16: haec dicit Amen (Gr. o( *amh/n), He that is True, ib. Apoc. 3, 14.—III. Most freq. adv.A. Prop., to confirm words spoken by one's self or another, So be it; Fr. Ainsi soit-il; LXX. ge/noito, Amen: et respondebit omnis populus, Amen, Vulg. Deut. 27, 15; 5, 22 et saep.: Gratia vobiscum, Amen, ib. 2 Tim. 4, 21: cui (Deo) honor et gloria in saecula saeculorum, Amen, ib. Rom. 16, 27 et saep. —B. In gen., truly, surely, verily; very freq. in the phrase. Amen dico vobis, Vulg. Matt. 5, 18 al.; ib. Marc. 3, 28 al.; ib. Luc. 4, 24 al.; and in St. John: Amen, amen dico vobis, ib. Joan. 1, 51 al. (The a is long in Aus. Eph. ap. Orat. fin., and Prud. Cath. 4, 72, but short in Paul. Nol. Poëm. 17 ad Nicet. 117.)