Ambitio, Verbale. Cic.Immoderate desire of honour: ambition: seeking for the fauour of men: sute or labour.Ambitio nutrix auaritiæ. Claud. Impatiens.Stat. Demens. Claudian. Impotens. Sen. Leuis. Ouid.Mala. Horat. Misera grauíque solutus. Horat. Praua Horat. Solicita. Ouid. Timida. Cic.Ambitio nostra nititur in domitio.Cic.Ambitio exarserat.Liu.Ambitionis manifestus aliquis. Tac. Whose ambiciõ is manifell.Ambitione relegata dicere possum, Id est, sine ambitione. Horatius. Ambitiones. Pluraliter. Cic. Ambitio. Contentio & flagitatio. Cic Importune request, sute, or labour.Non committo, vt ambitione mea conturbem officium tuum.Cic.With my importunitie.Ambitione summa populo coutenditur magistratus.Cic.With great and earnest sute. Ambitio. Solin. A circuite or compassing.Ambitiôsus pen. prod. Adiectiuum: vt, Amnis ambitiosus. Plin. That hath a great compasse, or circuite. Ambitiosus.Cic.Ambitious: very desirons of honour. Ambitiosus.Cic.That sceketh ouermuch to haue the fauour of men: ouer curious in seeking fauour.Homo minimè ambitiosus.Cic.Amicitiæ ambitiosæ.Cicer.Feyned friendship with a faire shew and small effect: painred friendship with many gay signes, and little good hart.Atria ambitiosa, Mart.Gorgeous, or sumptuous.Amor ambitiosus.Ouid.Ars ambitiosa. Plin. Cunning, with great oslentation.Decreta ambiuosa. Vlpian. Ordinamices made by suite and fanour.Diligentia ambitiosa. Vlpian. Curious diligence seeking to get fauour.Festinatio ambitiosa. Quint. Gloria ambitiosa.Stat. Honor ambitiosus. Ouid.Iudex ambitiosus.Liu.That iudgeth for fauour.Ambitiosa ornamenta recîdet. Horat. Superfluous and seruing onely for a shew.Sententiæ ambitiosæ. Tranquil. Sentences giuen by fauour.Ambitiosus in malis Quint.Ambitiosus nimis in honoribus petendis.Cic.Ambitiosus in laude. Mart. Ambitiosus in aliquem.Cic.Desirous to haue his fauour. Preces ambitiosæ. Tac. Affectuall desires.Ambitiosus declamandi sudor Quint.Only for ostentation.Ambitiosior hederis mulier. Hor. That imbraceth hir louer more straitely, then Iuie doth trees.Ambitiosè pen. prod. Aduerbium. Liu. Petisse ambitiosè regnum. Prowdly: with much labour. Ambitiosè agere.Cic.To doe very curionsly.Ambitiosè corrigere orationem abeuius.Cic.Warely: not chaunging many thinges for feare of displeasure.Ambitiosus facere aliquid.Cic.To do with affectation.Ambitiosè fouere aliquem Liu.Ambitio sissimè petere prouinciam. Quint. Ambitiosè tristis. Mart. That doth affectate ouermuch grauitie and sadnesse.Ambîtus. pen. prod. Participium. Ouid.Enuironned: compassed: intreated or sued vnto. Ambitus.Cic. Populus mouetur plerunq; gratia. facit cos quibus est maximè ambitus. Of whom they be most sued vnto and desired.Ambiti honores principe. Claud. Promotions purchased with great suite.
Lewis and Short: Latin dictionary
ambĭtĭo, ōnis, f. [ambio], a going round.I. In the time of the republic, t. t. (v. ambio, II. B.), the going about of candidates for office in Rome, and the soliciting of individual citizens for their vote, a canvassing, suing for office (by just and lawful means; while ambitus denotes unlawful means, as bribery, threats, etc.): quid de nostris ambitionibus loquar?Cic. Tusc. 2, 26, 62: mea me ambitio ab omni illā cogitatione abstrahebat, id. Sull. 4: cum ambitionis nostrae tempora postulabant, id. Planc. 18, 45: si infinitus forensium rerum labor et ambitionis occupatio decursu honorum etiam aetatis flexu constitisset, id. de Or. 1, 1, 1: hic magistratus a populo summā ambitione contenditur, id. Verr. 2, 53, 131: tanta exarsit ambitio, ut primores civitatis prensarent homines, Liv. 3, 35, 1 et saep.—II. A.. In gen., a striving for one's favor or good-will; an excessive desire to please, flattery, adulation: ambitione labi, Cic. Brut. 69, 244: sive aliquā suspitione sive ambitione adducti, id. Clu. 28, 76: in Scipione ambitio major, vita tristior, id. Off. 1, 30, 108 Heus., Beier, and Gernh.: Dionysius Platonem magnā ambitione Syracusas perduxit, in an ostentatious manner, for the purpose of securing his favor, Nep. Dion, 2, 2 Br. and Dähn.: ambitio (i.e. studium Fabiis placendi) obstabat, Liv. 5, 36: ambitione relegatā,
without flattery
, Hor. S. 1, 10, 84: ambitionem scriptoris facile averseris, obtrectatio et livor pronis auribus accipiuntur, Tac. H. 1, 1: nullo officii aut ambitionis genere omisso, i.e. nullis blanditiis, Suet. Oth. 4: coronas quam parcissime et sine ambitione tribuit, id. Aug. 25 et saep.—Hence, also partiality: jus sibi per ambitionem dictum non esse, Liv. 3, 47.—B. With the predom. idea of the purpose or end, a desire for honor, popularity, power, display, etc.; in bon. part., ambition; in mal. part., vanity.—So in Lucr. of the ambitious efforts of men: Angustum per iter luctantes ambitionis,
struggling to press through the narrow way of ambition
, Lucr. 5, 1132: me ambitio quaedam ad honorum studium duxit, Cic. Att. 1, 17: Miserrima omnino est ambitio honorumque contentio, id. Off. 1, 25: a quo incepto studioque me ambitio mala detinuerat, Sall. C. 4, 2: aut ab avaritiā aut miserā ambitione laborat, Hor. S. 1, 4, 26: Vitā solutorum miserā ambitione gravique, id. ib. 1, 6, 129; so id. ib. 2, 3, 78; 2, 6, 18: inanis, id. Ep. 2, 2, 207: levis, Ov. F. 1, 103 al.: licet ipsa vitium sit ambitio, tamen frequenter causa virtutum est, Quint. 1, 2, 22: perversa, id. 10, 7, 20: funerum nulla ambitio,
no display
,
pomp
, Tac. G. 27.—C.Great exertion: cum admitti magnā ambitione aegre obtinuisset, Just. 1, 3.—D.That which surrounds (v. ambio, 2.; postclass. for ambitus): vimineos alveos circumdant ambitione tergorum bubulorum,
with a wrapping of cowhide
, Sol. 22: fuliginem ambitio extimae cutis cohibet, id. 35: ita assedimus, ut me ex tribus medium lateris ambitione protegerent, Min. Oct. 4.