Allicio, állicis. pen. cor. allexi, alléctum, allícere. To allure or intice.Allicit homines ad diligendum virtus.Cic.Allicere & attrahere ad se.Cic.Allicere & excitare studia hominum.Cic.Permulcere atque allicere auditorem.Cic.Allici & reneri Quint.Cic.Allicere & trahere ferrum dicitur magnes.Cic.Allicere animos ad beneuolentiam.Cic.Allicere aures. Lucret. Allici beneficijs in aliquid, & compelli iniurijs.Cic.Allicere beneuolentiam alicuius.Cic.Allicere delectarione. Quint. Allicere iuuentutem ad studia. Quint. Lectorem delectatione aliqua.Cic.Mentes hominum.Cic. Opes ad misericordiam. Cic.Pestem. Lucau. Somnum aut somnos. Plin. To prouake sleepe. Voluntates populi alienas. Cic.
Lewis and Short: Latin dictionary
al-lĭcĭo (adl-), lexi, lectum, 3 (acc. to Charis. 217, and Diom. 364 P., also adliceo, ēre, perf. allicui, Piso ap. Prisc. 877 P., and Hyg. Astr. 2, 7), v. a. [lacio]. I.Lit., to draw to one's self, to attract (in Cic. freq., elsewhere rare; never in Ter., Hor., or Juv.): Si magnetem lapidem dicam, qui ferrum ad se adliciat et attrahat, Cic. Div. 1, 39, 86.—II.Trop.: rex sum, si ego illum hodie hominem ad me adlexero, Plaut. Poen. 3, 3, 58: adlicit aurīs, Lucr. 6, 183 (Lachm. here reads adficit): adlicere ad misericordiam, Cic. Imp. Pomp. 9, 24: nostris officiis benevolentiam, id. Verr. 2, 5, 71, 182; so id. Mur. 35, 74; id. Planc. 4, 11: adlicere hominum mentes dicendo, id. Orat. 1, 8, 30: quae adliciant animum, Vulg. Deut. 17, 17; Cic. Off. 2, 14, 48; id. Tusc. 1, 3, 6; id. Div. 1, 39, 86; id. Lael. 8, 28; id. Fam. 1, 9; 2, 15 al.: adliciunt somnos tempus motusque merumque, Ov. F. 6, 681: comibus est oculis adliciendus amor, id. A. A. 3, 510: gelidas nocturno frigore pestes, Luc. 9, 844: Gallias, Tac. H. 1, 61; 2, 5.
