Alimentum, alimenti, n. g. Cic.Sustinance: foode: lining.Largum alimentum. Idin. Large and plentiful nourishment.Liberalius alimentum. Celsus. Idem. Alimenta flammæ.Ouid. Alimentum ignis. Plin. AlimÊta ignis arida. Sil. Ital. Dry stickes that mamtaine fire.Alimenta lactis dare puero.Ouid.Alimenta nubium Ouid.Watter and moysture of the earth, whereof vapours and clowdes doe rise.Alimenta vitiorum.Ouid. Alimenta mitia Ouid.Alimenta perpetua, Plin.For the whole life time.Alimenta arcu expedire Cornel. Tac. To get his lining by his bowe: as by killing beastes, &c.Alimenta reponere in hyemem. Quint. To lay vp victuals for winter.Subministrare alimentum. Celsus. Alimentarius. adiectiuum: vt Lex alimentaria. Cælius ad Ciceronem. A law, whereby children were willed to finde their parents being impotent.Alimentarius. In Pandectis. He to whome a man giueth his sinding in meate and drinke by his laft will.
Lewis and Short: Latin dictionary
ălĭmentum, i, n. [alo], nourishment, nutriment; and concr., food, provisions, aliment (in the poets only in the plur.). I. In gen.: alimenta corporis, Cic. Univ. 6: plus alimenti est in pane quam in ullo alio, Cels. 2, 18; so id. 8, 1; Plin. 17, 13, 20: alimenta reponere in hiemem, Quint. 2, 16, 16; Suet. Tib. 54; cf. Tac. A. 6, 23: alimenta petens, Vulg. Gen. 41, 55: alimenta negare, Ov. Tr 5, 8, 13: habentes alimenta et quibus tegamur, Vulg. 1 Tim. 6, 8.—In the jurists: alimenta,
all things which pertain to the support of life
,
aliment
,
maintenance
,
support
, Dig. 34, tit. 1, De alimentis, and 1. 6.— Poet. (very freq. in Ovid): picem et ceras, alimentaque cetera flammae, Ov. M. 14, 532: concipit Iris aquas, alimentaque nubibus affert, id. ib. 1, 271: lacrimaeque alimenta fuere,
tears were his food
, id. ib. 10, 75 (cf.: fuerunt mihi lacrimae meae panes die ac nocte, Vulg. Psa. 41, 4): ignis, Ov. M. 8, 837. —Trop.: vitiorum, Ov. M. 2, 769: furoris, id. ib. 3, 479: addidit alimenta rumoribus,
gave new support to the rumors
, Liv. 35, 23 fin.: alimentum famae, Tac. H. 2, 96: alimentum virtutis honos, Val. Max. 2, 6, 5.— II. Esp., for the Gr. trofei=a or qre/ptra, the reward or recompense due to parents from children for their rearing: quasi alimenta exspectarct a nobis (patria), Cic. Rep. 1, 4 Mos. (in Val. Fl. 6, 570, this is expressed by nutrimenta; in Dig. 50, 13, 1, 14, by nutricia).