ăgĭtātĭo, ōnis, f. [id.], the state of being in motion, motion, movement, agitation (in good class. prose). I.Lit.: agitationes fluctuum, Cic. Mur. 17: agitatio et motus linguae, id. N. D. 2, 54: lecticae, Liv. 27, 29: agitatione agitabitur terra, Vulg. Isa. 24, 20.—II.Trop. (mostly in philos. lang.), activity: numquam animus agitatione et motu esse vacuus potest, Cic. Div. 2, 62, 128: adhibenda est actio quaedam, non solum mentis agitatio,
contemplation
,
thought
, id. Off. 1, 5 fin.: magnarum rerum agitatio et administratio, id. Inv. 2, 54: studiorum,
prosecution
, id. Sen. 7: opus est sapienti agitatione virtutum,
the practice
,
exercise
, Sen. Ep. 109: agitatione rerum ad virtutem capessendam excitari, Val. Max. 7, 2, 1.
