Adulatio, blanditiæ, assentatio. Cic. Inconditæ blanditiæ. Plin. Foolish flattering wordes.Malitiosæ blanditiæ.Cic. Molles blanditiæ. Ouid.Pueriles blanditiæ.Ouid. Addere blanditias.Ouid.To vse faire wordes.Adhibere blanditias.Ouid. Idem. Admouere blanditias.Ouid. Idem. Agere blanditijs.Ouid. Idem. Aufugere blanditias. Propert. Corrumpere blanditijs.Cic.Blanditijs præsentium voluptatum deliniti atque corrupti. Cicero. Dicere blanditias.Ouid.Elicere aliquem blanditijs ad iudicium.Cic.Emere blanditijs oscula. Propert. Exprimere nummulos ab aliquo blanditijs.Cic.By faire wordes to wrest. &c.Flecti & capi blanditijs.Ouid.Immergere se blanditijs in alicuius consuetudinem.Cicer.By faire wordes to creepe or enter into.Legere blanditias.Ouid.Parare blanditias.Ouid.Vendere blanditias. Tibul: To speake faire for aduauntage.Blapsigónia.Losse of generation, properly in bees.
Lewis and Short: Latin dictionary
ădūlātĭo, ōnis, f. [adulor], a fawning, like that of a dog (adulatio est blandimentum proprie canum, quod et ad homines tractum consuetudine est, Non. 17, 4).—In the post-Aug. historians, esp. in Tac., very freq. for a servile respect exhibited by bowing the body = adoratio. I.Lit.: canum tam fida custodia tamque amans dominorum adulatio, Cic. N. D. 2, 63.—So of doves, a billing, Plin. 10, 34, 52, 104.—Of men toward animals, Col. 6, 2, 5.—II. Fig., low, cringing flattery, adulation: in amicitiis nullam pestem esse majorem quam adulationem, blanditiam, assentationem, Cic. Lael. 25, 91: pars altera regiae adulationis (i. e. adulatorum) erat, Liv. 42, 30: humi jacentium adulationes, id. 9, 18; cf. Curt. 8, 6; so Tac. A. 1, 13, 14; 2, 32; 3, 2; 4, 6; 5, 7; 15, 59; id. G. 8, etc.; Suet. Aug. 53; Plin. Pan. 41, 3 al.