Adorno, adornas, adornâre, Idem significat quod simplex Or nare. Liu.To apparell: to prepare: to praise: to auaunt: to st forth: to honour: to adourne: to furnith: to goe about.Adornare verbis benefacta sua. Plin. unior. To set forth: to magnisie or ertoll with wordes. Adoinare.Cic.To prepare or furnish.Adornare bellum.Liu.To prepare all thinges necessary for warre.Galeas, Scuta, Gladios. Plin. Mare classibus, firmissimisque præsidijs.Cic.Naues. Cæsar. To furnish.Nuptias.Plaut.To prepare for.Tragulam in te inijcere adornat.Plaut.He goeth about to intrappe thee, or deceiue thee. Adornare aliquid.Testes adornare.Cic.To forge or suborne witnesses.Crimen adornare.Cic.To forge or inuent.Adornare & inftruere petitionem conulatus diligenter. Ci. Adornare aliquam, pro Onare, & ad honores promouere Cic.To aduannce, or promote.Adornatus venatui. Tac. Furnished or in a readinesse to, &c.
Lewis and Short: Latin dictionary
ăd-orno, āvi, ātum, 1, v. a., to prepare a thing for some definite object, to get ready, to furnish, provide, fit out, equip, kosme/w. I. In gen. (class.; esp. freq. in Plaut. and Cic.): quin tu mihi adornas ad fugam viaticum, Plaut. Ep. 5, 1, 9: nuptias, id. Cas. 2, 6, 67; so also id. Aul. 2, 1, 35: fugam, Ter. Eun. 4, 4, 6 (cf.: fugam aut furtum parat, id. Phorm. 1, 4, 14): maria classibus et praesidiis, Cic. Imp. Pomp. 12, 35: forum comitiumque adornatum, ad speciem magnifico ornatu, ad sensum cogitationemque acerbo et lugubri, id. Verr. 2, 1, 22: ut accusationem et petitionem consulatus adornet atque instruat,
prepare
, id. Mur. 22, 46: testium copiam,
to produce
, id. Clu. 6: invenire et adornare comparationem criminis, id. ib. 67: contra haec Pompeius naves magnas onerarias adornabat, Caes. B. C. 1, 26: omni opulentiā insignium armorum bellum adornaverant, Liv. 10, 38.—Anteclass. constr. with inf.: tragulam in te inicere adornat, Plaut. Ep. 5, 2, 25.—And absol.: adorna, ut rem divinam faciam, Plaut. Rud. 4, 6, 2; Ter. Eun. 3, 5, 34.—II.To put an ornament upon one; hence, to decorate, adorn, embellish with something (mostly in the Aug. per.; esp. in the histt.): aliquem aliqua re: (Numa) flaminem insigni veste et curuli regiā sellā adornavit, Liv. 1, 20: triumphum, Vell. 2, 122; so Suet. Aug. 29; id. Tib. 43; id. Calig. 45; id. Ner. 12; 38: Curt. 3, 3, 13; 17 al.—Trop.: tantis adornatus virtutibus, Vell. 2, 2: praecipuis donis, id. 2, 121: bene facta suis verbis, Plin. Ep. 1, 8, 15: adornata verbis, Tac. A. 1, 52: legem leviter (sc. verbis) adornabit, ut justam, Quint. 7, 1, 47.—Hence, ădornātē, adv.: declamabat splendide atque adornate, brilliantly and elegantly (opp. circumcise ac sordide), Suet. Rhet. 6.