ἀμφότεροσ (Locr. ἀμφόταροσIG9(1).334.39), α, ον, (ἄμφω) rare in sg.,
either,
i.e.
both of two
(opp. ἑκάτεροσ
each one
of two), ἀμφοτέρας κοινὸν αἴασ common to
either
land, A.Pers.131; ποίημα ἢ πάθος ἢ ἀμφότερον or
partaking of both,
Pl.Sph.248d; τὸ ἀμφότερον ἑκατέρῳ οὐχ ἕπεταιId.Hp.Ma.302e. 2.Hom. has sg. only neut. ἀμφότερον as Adv., foll. by τε ..καί; ἀ. βασιλεύς τ' ἀγαθὸς κρατερός τ' αἰχμητήσ
both together,
prince as well as warrior, ib.3.179; ἀ. γενεῇ τε καὶ οὕνεκα ..Il.4.60; foll. by τε ..δέ .., Pi.P.4.79: also neut. pl., ἀμφότερα μένειν πέμπειν τεA.Eu.480; φιλοχρήματος καὶ φιλότιμος, ἤτοι τὰ ἕτερα τούτων ἢ ἀ.Pl.Phd.68c; ἀ. ἄριστος καὶ στρατηγὸς καὶ ῥαψῳδόσIon541b; by τε ..καί .., Pi.O. 1.104. 3. dual in Hom., as ἀ. ΑἴαντεIl.12.265, al., less freq. in later writers, X.An.1.1.1, Pl.Prm.143c, Isoc.4.134, etc.; but pl. is much more freq., and is found with a dual Noun, χεῖρε πετάσσας ἀμφοτέρασIl.21.115.— Phrases: κατ' ἀμφότερα