Supprimo, súpprimis, pen. cor. suppressi, suppressum, supprimere. To keepe downe: to keepe secrete: to keepe in silence: to suppresse.Abscondere atque supprimere. Plin. Aegritudinem supprimere.Cic.To stay a sicknesse that it increase not.Animus supprimitur cibis. Pli. The minde is suffocated and dulled with meates.Famam rei supprimere.Liu.To stinte the fame or brute of a thing.Fletum supprimere. Propert. To stinte weeping.Fræna supprimere vindictæ.Ouid.Habenas supprimere cursus. Oui. To stay the course in running.Impetum supprimere.Liu.To represse or stop the violence.Iram supprimere.Ouid.Iter supprimere. Cæs. To stay his purposed vopage.Lachrymas supprimere.Ouid.To stint weeping.Nummos vel pecuniam supprimere. Ci. To retaine or keepe money with him by vnlawful meanes, and not restore it.Querelas supprimere Ouid.Senatus consulta supprimere.Liu.Vocem supprimere.Ouid.To holde his peace: to speake no more.
Lewis and Short: Latin dictionary
sup-prĭmo (subp-), pressi, pressum, 3, v. a. [premo], to press down or under.I. In gen., so rarely and only as a naut. t. t., to sink, send to the bottom a vessel: quattuor (naves) suppressae, Liv. 22, 19, 12; so, naves, id. 28, 30, 11; 37, 11, 11; Just. 2, 9, 13. —II. In partic. (class.). A.To hold or keep back; to check, stop, put a stop to; to detain, restrain, suppress (syn.: reprimo, repello, sisto). 1.Lit.: hostem nostros insequentem, Caes. B. C. 1, 45: iter, id. ib. 1, 66: aerii cursūs habenas, Ov. M. 6, 709: lora manu, id. Am. 1, 13, 10: fugam, id. M. 11, 777: sanguinem, Cels. 2, 10 fin.; 5, 26, 22; Plin. 27, 12, 91, 113: alvum, i. e.
, Ov. M 1, 715: partem ultimam vocis In medio sono, id. ib. 5, 193: si jam deficiam, subpressaque lingua palate Vix instillato restituenda mero, etc., id. Tr. 3, 3, 21.—2.Trop.: aegritudinem supprimere nec pati manare longius, Cic. Tusc. 3, 31, 75: stultiloquium, Plaut. Mil. 2, 3, 24: impetum militum, Liv. 31, 18, 7; 7, 24, 3: iram, id. 2, 35, 2; Ov. P. 1, 8, 69: querelas, id. F. 4, 83; Petr. 91: furorem, id. 71: fletum, Prop. 4 (5), 1, 113: dolorem altā mente, Luc. 6, 228. — B.To keep from publicity, keep to one's self; to keep back, conceal, suppress (syn.: abscondo, celo). 1.Lit.: quae (HS DC) reticuit atque suppressit, Cic. Clu. 36, 99: pecuniam, id. ib. 25, 68; 26, 71: nummos, id. ib. 27, 75: elaborata abscondere atque supprimere, Plin. 25, 1, 1, 1: quae (senatusconsulta) antea arbitrio consulum supprimebantur vitiabanturque, Liv. 3, 55, 13: testamentum, Suet. Calig. 16: libros, id. Gram. 8 fin.: alienam ancillam,
to harbor secretly
, Dig. 47, 2, 84: adulterii foeditate suppressā, Amm. 16, 8, 6.—2.Trop.: ejus decreti suppressa fama est, Liv. 5, 1, 7: famam coërcitam, Tac. H. 1, 17 fin.: indicium conjurationis, Curt. 6, 8, 8: nomen Vespasiani, Tac. H. 2, 96.—Hence, suppres-sus, a, um, P. a., held back, kept in, i. e., A.Short: mentum, Varr. R. R. 2, 9, 3.— B. Of the voice, subdued, low: suppressā voce dicere (opp. magnā voce dicere), Cic. Sull. 10, 30: murmur, Val. Fl. 5, 470.— Comp.: erit ut voce sic etiam oratione suppressior, Cic. Or. 25, 85.—Hence, suppres-sē, adv.; in comp.: suppressius,