Sueo, sues, suéui, suêrum, suêre. Antiquum verbum: vode Suesco, suéscis, suéscere. Lucret. To be wont: to accustome.Suetus Particip. Vir Accustomed: wont.Suetus legibus, Cic.Accustomed to line vnder lawes.Suetus ciuihbus armis. Lucan. Adulatio sueta.Tacit. Requies sueta. Tacit.
Suo, suis, sui, sutum, súere. Cic.To sow: to iníne or make fastè togither.Aluearia sura lentis corticibus. Vir. Suere aliquid capiti suo. Teren. To worke himselfe some ill.
Sus, suis genetis communis. Plin. A sow or hog: a swine.Amica luto sus. Hor. A sow loucth to wallow in the mire.Fulmineus sus Sta.Inualida sus, Vide INVALIDVS.Horrens. Lucrèt. Horridus.Virg. Ingens. Virg.Ignaua sus.Ouid. Lætus glande sus. Virg.Immundi sues Virg. Lutulenta sus. Horat. Magnorum suum horrentia terga.Virg.Setigeri sues.Virg.Sicci terga suis rata pendentia crate.Iuuen.Vulnificus sus.Ouid.
Lewis and Short: Latin dictionary
Suē, ēs, f., a town in Assyria, Plin. 6, 26, 30, 118.
sŭĕo, ēre [assumed as a stem for the form sŭēmus, which is probably a contracted perf., = suevimus from suesco; cf. consuesco and the Gr. ei)w/qamen], to be wont, used, or accustomed: appellare suemus, Lucr. 1, 60: cernere suemus (dissyl.), id. 1, 301: perhibere suemus, id. 4, 369.
sŭo, sŭi, sūtum, 3, v. a. [Sanscr. siv-, sivjāmi, sew; Gr. kassu/w, to stitch, cobble], to sew or stitch, to sew, join, or tack together (rare but class.). I.Lit.: quod (foramen) nisi permagnā vi sui non potest, Cels. 7, 4, 3: tegumenta corporum vel texta vel suta, Cic. N. D. 2, 60, 150: unius os sutum, Flor. 4, 12, 36: pellibus et sutis arcent male frigora bracis, Ov. Tr. 3, 10, 19: hi plerasque naves loris suebant, Varr. ap. Gell. 17, 3, 4: navis suta lino et sparteis serilibus, Pac. ap. Fest. s. v. serilla, p. 340 fin. Müll. (Trag. Rel. v. 251 Rib.): corticibus suta cavatis alvearia, Verg. G. 4, 33: pilea suta de caesis lacernis, Stat. S. 4, 9, 24. — II.Trop.: metue lenonem, ne quid suo suat capiti,
devise
, Ter. Phorm. 3, 2, 6; cf. consuo, II. — Hence, P. a. as subst.: sūta, ōrum, n., that which is made of plates fastened together, mail, a coat of mail: huic gladio perque aerea suta Per tunicam squalentem auro latus haurit apertum, Verg. A. 10, 313: magnorum aerea suta Thoracum, Stat. Th. 3, 585: latus omne sub armis Ferrea suta terunt, id. ib. 4, 131.
sūs, sŭis (nom. suis, Prud. adv. Symm. 2, 813; gen. sueris, Plaut. ap. Fest. s. v. spectile, p. 330 Müll.; cf. Varr. L. L. 5, 110 ib.; dat. plur. subus, Lucr. 5, 969; 6, 974; 6, 977; Plin. 29, 4, 23, 75: suibus, Varr. R. R. 2, 1, 5), comm. [Gr. u(=s; O. H. Germ. sū; Engl. sow, swine]. I.A swine, hog, pig, boar, sow, Varr. R. R. 2, 1, 5: ferus et fera, id. ib. 8, 78; Cic. N. D. 2, 64, 160; id. Div. 1, 13, 23; 1, 17, 31; Ov. F. 4, 414; Hor. Ep. 1, 2, 26; 2, 2, 75 al.—Prov.: sus Minervam (sc. docet) in proverbio est, ubi quis id docet alterum, cujus ipse inscius est, Fest. p. 310 Müll.: etsi non sus Minervam, ut aiunt, tamen inepte, quisquis Minervam docet, Cic. Ac. 1, 5, 18: etsi sus Minervam, id. Fam. 9, 18, 3: docebo sus, ut aiunt, oratorem eum, quem, etc., id. de Or. 2, 57, 233; cf.: sus artium repertricem (docet), Hier. Ep. 46, 1.—II.A kind of fish, Ov. Hal. 132.