Sepono, seponis. pen. prod sepósui sepósitum, pen. corr. sepónere To put or lay apar: to lay aside.Seponere & occuitare.Cic.Græci seposuerunt cæteris dictionibus cam partem dicendi, quæ, &c.The Grætians did separate, &c.Id ego ad illud fanum sepositum putabam.Cic.Seponendum extra certamen.Liu.Seponere pecuniam in ædisicationem Li.To lay aside money to bestowe on building.Diuitiæ sepositæ.Stat.Seponere sibi tempus ad rem aliquam.Cic.To reserue and keepe leasure and time to doe a thing.Onus rutum coniug seponere. Lucan. To leaue or sette hys wife in a safe place from the warre.Scimus inurbanum lepido seponere dicto. Hor. Wee know how to distinct or put a differÊce betwene a rude sentenceand pleasant saying.Sepositum ac reconditum. Cice. Fontis repositi aquam quærere. Propert. To seeke water of a fountaine or well farre out of the way. Sepositus. Martial. Dwelling farre off. vt, Quæ gens tam seposita, &c.
Lewis and Short: Latin dictionary
sē-pōno, pŏsŭi, pŏsĭtum, 3 (part. perf. sync. sepostus, Sil. 8, 378; 17, 281; but, sepositus, Hor. S. 2, 6, 84), v. a., to lay apart or aside; to put by, separate, pick out, select, etc. (class.; not in Cæs.; syn.: sejungo, segrego, recondo). I.Lit.A. In gen.: seponi et occultari, Cic. Att. 11, 24, 2; cf.: aliquid habere sepositum et reconditum, id. Verr. 2, 4, 10, 23; so (with conditus) id. Div. 2, 54, 112; cf.: ornamenta seposita (for which, just before, recondita), id. de Or. 1, 35, 162: id ego ad illud fanum (sc. ornandum) sepositum putabam, id. Att. 15, 15, 3: captivam pecuniam in aedificationem templi, Liv. 1, 53, 3: primitias magno Jovi, Ov. F. 3, 730: nonnullos ex principibus legit ac seposuit ad pompam, Suet. Calig. 47: se et pecuniam et frumentum in decem annos seposuisse, Liv. 42, 52, 12: sors aliquem seponit ac servat, qui cum victore contendat, Plin. Ep. 8, 14, 21: interesse pugnae imperatorem an seponi melius foret, dubitavere,
to place himself at a distance
,
withdraw
, Tac. H. 2, 33: de mille sagittis Unam seposuit,
picked out
,
selected
, Ov. M. 5, 381.—B. In partic., to send into banishment, to banish, exile (post-Aug.; cf. relego): aliquem a domo, Tac. A. 3, 12: aliquem in provinciam specie legationis, id. H. 1, 13 fin.: aliquem in secretum Asiae, id. ib. 1, 10: in insulam, id. ib. 1, 46fin.; 1, 88; 2, 63; id. A. 4, 44; Suet. Aug. 65; id. Tib. 15; id. Oth. 3; id. Tit. 9.—II.Trop., to lay or set aside mentally: id quod primum se obtulerit, Quint. 7, 1, 27.—B.To set apart, assign, appropriate, reserve, for any purpose, etc.: ut alius aliam sibi partem, in quā elaboraret, seponeret, Cic. de Or. 3, 33, 132: sibi ad eam rem tempus,
to fix
, id. Or. 42, 143; cf.: quod temporis hortorum aut villarum curae seponitur, Tac. A. 14, 54: materiam senectuti seposui,
have set apart
,
reserved for my old age
, id. H. 1, 1: seposuit Aegyptum,
he sequestered Egypt
,
made it forbidden ground
, id. A. 2, 59 fin.: sepositus servilibus poenis locus, id. ib. 15, 60: quā de re sepositus est nobis locus,
made it a special division of the subject
, Quint. 1, 10, 26.—C.To remove, take away from others, exclude, select, etc.: Jovem diffusum nectare curas Seposuisse graves, had laid aside, i. e. had discarded for a while, Ov. M. 3, 319: (Graecos) seposuisse a ceteris dictionibus eam partem dicendi, quae, etc.,
to have separated
, Cic. de Or. 1, 6, 22: ratio suadendi ab honesti quaestione seposita est, Quint. 12, 2, 16.—Poet. with simple abl.: si modo Scimus inurbanum lepido seponere dicto, to separate, i. e. distinguish, Hor. A. P. 273.—Hence, sē-pŏsĭtus, a, um, P. a. (only poet. and rare). A.Distant, remote, = remotus: fons, Prop. 1, 20, 24: gens, Mart. Spect. 3, 1: mare, Sen. Med. 339.—B.Distinct, special: mea seposita est et ab omni milite dissors Gloria, Ov. Am. 2, 12, 11.—C.Select, choice: vestis,