Virîtim, pen. pro. Aduerb. Liu.Man by man: of euerye man: man after man: particularly.Viririm diuidere. Ci. Pccus viritim distribuit, Cæs. Rumor viritim percrebuit. Curt. The rumor going from man to man increased.Viritim dimicare. Curt. To fight man for man. In vniuersum de ventis diximus ounc viritim incipiemns illos excutere. Sen. We haue spoken generaliy of windes, now we wil begin to discusse them particularlie.
Lewis and Short: Latin dictionary
vĭrītim, adv. [vir], man by man, to each one separately, singly, individually (used only with distrib. numerals, never with card.; v. infra). I.Lit.: viritim dicitur dari, quod datur per singulos viros. Cato: praeda, quae capta est, viritim divisa, Fest. p. 378 Müll.: qui legem de agro Gallico viritim dividendo tulit, Cic. Brut. 14, 57; cf. Suet. Tib. 76: viritim dispertire aliquid populo, Plaut. Ps. 1, 5, 26: distribuere pecus, Caes. B. G. 7, 71: dare tricenos nummos cohortibus, Tac. A. 1, 8: populi viritim deleti,
one and all
,
all together
, Plin. 6, 7, 7, 22.— II.Transf., each by itself, singly, separately, individually (not in Cic.): in universum de ventis diximus: nunc viritim incipiamus illos discutere, Sen. Q. N. 5, 7, 1; cf. Col. 1, 9, 6: possum donare sapienti, quod viritim meum est, Sen. Ben. 7, 6, 2: ex his, quae viritim ei serviunt, id. ib. 7, 7, 4: dimicare, Curt. 7, 4, 33: commonefacere beneficii sui, Sall. J. 49, 4: prompta studia, separately (with nondum aperta consensione), Tac. A. 3, 43: legere terereque, Hor. Ep. 2, 1, 92.