Vetustus, Adiect. Idem quod Vetus. Liu. Posse quidem se vetusto iure agere. According to the old and auncient lawe. Amicitia vetusta puer puero iunctus.Ouid.They were ioyned togither in old friendship euen of children.Gens vetusta. Vir. Lucus vetustus.Ouid.Mos vetustus.Ouid.An antient fashion or custome.Spatio vetusto ætatis fessa domus. Lucret. Templum vetustum.Virg.Vetustissimus in poetica arte. Plin. Vetustissimum quenque militum nomine vocans. TacCalling all the oldest souldiers by name.Vetustissimus liberorum. Tac. The eldest child
Lewis and Short: Latin dictionary
vĕtustus, a, um, adj. [vetus], that has existed a long time, aged, old, ancient (in the posit. mostly poet., and almost exclusively of things; for the comp. vetustior, v. vetus): veteris vetusti (vini) cupida sum, Plaut. Curc. 1, 2, 4: templum Cereris, Verg. A. 2, 713: lucus, Ov. M. 11, 360: silva, id. ib. 6, 521: ligna, Hor. Epod. 2, 43: gens, Verg. A. 9, 284: cornicum saecla, Lucr. 5, 1084: spatium aetatis, id. 2, 1174; 3, 774, cf. id. 5, 827: ratio, id. 5, 160: res, Quint. 11, 2, 5: opinio, Cic. Clu. 1, 4: hospitium, id. Fam. 13, 36, 1: amicitia, Ov. P. 4, 3, 11: sors, id. M. 4, 642.—Of a person: vetusto nobilis ab Lamo, Hor. C. 3, 17, 1.—Comp.: pix, Col. 12, 23, 1: ova, id. 8, 5, 4: memoria, Plin. 13, 16, 30, 102: semen, id. 21, 19, 73, 124.—Sup.: sepulcra, Suet. Caes. 81: navis, id. ib. 66: foedera, Quint. 8, 2, 12: tempora, id. 1, 7, 11: instrumentum imperii,
ancient records of the State
, Suet. Vesp. 8.—Of persons: qui vetustissimus ex iis, qui viverent, censoriis esset, Liv. 23, 22, 10: auctores, Quint. 10, 1, 40: vetustissimus liberorum. Tac. A. 2, 2; 2, 43; 11, 32.—Adv.: vĕtustē. 1.After the manner of the ancients, Ascon. ad. Cic. Verr. 1, 47; 2, 13. —2.From ancient times: vetustissime in usu est, Plin. 27, 7, 28, 46.