Vellicátio, vellicatiônis. f. g. Aliud verbale. Sen. A pulling or plucking.Vellicatio. Sen. A carping: deprauing, or rebuking.
Lewis and Short: Latin dictionary
vellĭcātĭo, ōnis, f. [id.], a plucking, twitching; trop., a twitting, taunting (postAug.): cum non tantum lacerationes, sed etiam vellicationes effugerit, Sen. Vit. Beat. 5, 3; id. Ira, 3, 43, 5.